شیما عابدی - دانشجوی دکتری، گروه شهرسازی، واحد مشهد، دانشگاه آزاد اسلامی، مشهد، ایران.
تکتم حنایی - دانشیار گروه شهرسازی، واحد مشهد، دانشگاه آزاد اسلامی، مشهد، ایران.(نویسنده مسئول)toktamhanee@yahoo.com

هدف :با توجه به توانایی های شناختی کودکان در فضای شهری که شامل دریافت، ادراک و رفتار است ترکیب هوش هیجانی و رفتار یادگیری مسیر در فضاهای شهری برای کودکان مبنای توجه به ارزش های مهم نظیر پردازش اطلاعات، تصمیم گیری و اجرای تصمیم است. هدف از ارائه این پژوهش بررسی تاثیر نقش عوامل ادراکی – شناختی بر الگوهای رفتاری کودکان با تاکید بر هوش هیجانی محله سجاد می باشد لذا در ادامه به بررسی روش شناسی پژوهش پرداخته شده است. روش:روش تحقیق در پژوهش حاضر توصیفی- تحلیلی است و در این راستا به منظور گردآوری داده ها از مشاهدات میدانی، پرسشنامه، بازدید سایت استفاده می شود که روش نمونه گیری کوکران به صورت تصادفی و تکمیل پرسشنامه هوش هیجانی مایر و سالوی و پرسشنامه که به صورت ۵ گزینه ای طراحی گردیده است. در این پژوهش از جامعه آماری ۱۳۱۰ نفری توسط ۲۹۸ نفر از کودکانی که ۱۰-۱۴ سال می باشند تکمیل گردیده است. پس از جمع آوری داده ها پرسشنامه های جمع آوری شده با استفاده از نرم افزار SPSS به تحلیل پرداخته شد ، روش آزمون و بررسی فرضیات تحلیل با استفاده از آزمون کلموگروف- اسمیرنف، بررسی ضریب همبستگی میان دو متغیر، آزمون لون و تحلیل واریانس Anova تحلیل گردیده است.میزان آلفای کرونباخ حاصل از پرسشنامه۰.۸۳۷ در یافته های حاصل از تحلیل کمی به نظر می رسدیافته ها: میان یادگیری مسیر کودکان و افزایش سن در هوش هیجانی ارتباط مستقیمی وجود دارد. گروه سنی ۱۲-۱۴ سال اعتمادبه نفس بالاتری در بروز رفتار یادگیری مسیر در محیط دارند. این گروه خودآگاهی بالاتری نسبت به گروه سنی ۱۰-۱۲ دارند. به میزانی که کودکان هوش هیجانی بالاتری داشته باشند سهولت بیشتری در رفتار مسیریابی در فضاهای شهری دارند.

: ادراک, هوش هیجانی, کودکان, محله سجاد, یادگیری مسیر