حسنعلی ویسکرمی - استادیار، گروه روان شناسی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه لرستان، خرم آباد، ایران
جهانگیر کلانتر - دانشجوی دکتری روان شناسی تربیتی، دانشگاه لرستان، خرم آباد، ایران
لیلا حیدریانی - دکتری روان شناسی تربیتی، دانشگاه لرستان، خرم آباد، ایران

هدف پژوهش حاضر، بررسی تاثیر آموزش هوش اخلاقی بر سرمایه­ روان شناختی، سرمایه اجتماعی و نوع دوستی دانشجومعلمان پسر دانشگاه فرهنگیان بود. روش پژوهش، نیمه ­آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس ­آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل کلیه دانشجومعلمان پسر مشغول به تحصیل دانشگاه فرهنگیان اهواز در سال تحصیلی ۹۷-۱۳۹۶ بود؛ که با روش نمونه ­گیری تصادفی ساده تعداد ۴۰ نفر انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل(۲۰ نفر گروه آزمایش و ۲۰ نفر گروه کنترل) جایگزین شدند. مداخله آموزشی هوش اخلاقی برای گروه آزمایش اجرا شد، در حالی که گروه کنترل هیچ آموزشی دریافت نکرد. پس از اتمام جلسات، پس­آزمون روی دو گروه انجام شد. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه های سرمایه روان شناختی لوتانز (۲۰۰۷)، سرمایه اجتماعی دلاویز (۱۳۸۷) و گرایش های اجتماعی مطلوب کارلو و همکاران (۲۰۰۳)، که به ترتیب پایایی آن­ها ۸۷/۰، ۸۸/۰ و ۸۹/۰ بود. برای تجزیه و تحلیل داده ­ها از آزمون تحلیل کوواریانس چندمتغیره استفاده شد. پیش از آموزش، بین میانگین نمرات سرمایه­ روان شناختی، سرمایه اجتماعی و نوع دوستی گروه­ های آزمایش و کنترل، تفاوت معناداری مشاهده نشد. پس از آموزش بین میانگین دو گروه در متغیرهای فوق، تفاوت معناداری ملاحظه شد؛ به گونه ­ای که میانگین نمرات این متغیرها در گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل افزایش یافته بود. بنابراین، می­توان گفت که آموزش هوش اخلاقی موجب افزایش سرمایه­ روان شناختی، سرمایه اجتماعی و نوع دوستی می ­شود.

سرمایه اجتماعی, سرمایه روان شناختی, نوع دوستی, هوش اخلاقی