محمدامین فرخی - دانشجوی مقطع کارشناسی ارشد حقوق بین الملل دانشگاه تهران
پیروز چمنی - دانشجوی مقطع کارشناسی ارشد حقوق بین الملل دانشگاه تهران

سرمایه گذاری خارجی به عنوان یکی از شاخه های علم حقوق بین الملل اقتصادی یکی از عناصر مهم در توسعه اقتصادی کشور هااست. سرمایه گذاری خارجی همچنین میتواند محرکی برای رقابت، نوآوری و تشکیل سرمایه و از طریق این اثرات، ایجاد شغل و رشداقتصادی باشد. جریان های سرمایه گذاری مستقیم خارجی به عنوان درب های حمایتی موثری در نظر گرفته می شوند که به رشد وتوسعه ملی به ویژه در کشور های در حال توسعه کمک کرده اند.بنابراین بسیاری از کشور ها تمام تلاش خود را می کنند تا هرچهبیشتر سرمایه گذاری مستقیم خارجی را جذب کنند.از زمان تاسیس سازمان تجارت جهانی در سال ۱۹۹۵ این نهاد سرمایه گذاریخارجی را همیشه یکی از مهم ترین عناصر در حرکت به سوی جهانی شدن دانسته است. همچنین تجارت جهانی و گسترش آننقش به سزایی در رشد و توسعه اقتصادی کشورها دارد.یکی دیگر از اهداف سازمان تجارت جهانی یعنی دستیابی به تجارت آزادمنجر به رشد اقتصادی میشود.گشوده شدن پنجره تجارت آزاد و راهیابی به بازارهای جهانی سبب بهره بردن از دستاورد های کشورهای دیگر و دسترسی به دانش و فن آوری آنها خواهد بود که یکی از راه های مهم تحقق این امر سرمایه گذاری خارجی است.در اینمقاله به نقش سازمان تجارت جهانی در بهبود روند سرمایه گذاری خارجی می پردازیم که این شامل موافتنامه ها و گزارش هایمتفاوتی از این سازمان است و بررسی میکنیم که این سازمان چه نقشی در جلب توجه کشور ها به سرمایه گذاری خارجی داشتهاست.همچنین این مقاله به نقش این سازمان در خلال بحرانها از جمله بحران اقتصادی سال ۲۰۰۸ و بحران COVID-۱۹ نیزپرداخته است.

سرمایه گذاری خارجی، سازمان تجارت جهانی، موافقتنامه، بحران اقتصادی COVID-۱۹, ۲۰۰۸