اشکان دیانت - کارشناسی رشته برق قدرت موسسه آموزش عالی نقش جهان اصفهان ، کارشناس فنی برق سازمان حمل و نقل ریلی شهرداری شیراز .
رضا بختیاری - کارشناسی ارشد رشته مهندسی برق قدرت دانشگاه آزاد اسلامی واحد مرودشت ، کارشناس فنی برق سازمان حمل و نقل ریلی شهرداری شیراز .
احسان کاظمی - کارشناسی رشته مهندسی برق قدرت دانشگاه آزاد اسلامی واحد مرودشت، کارشناس فنی سازمان حمل و نقل ریلی شهرداری شیراز .
محمد رنجبر - کارشناسی رشته مهندسی تکنولوژی برق قدرت موسسه آموزش عالی لیان بوشهر ، کارشناس فنی( برق/مکانیک/ تاسیسات) سازمان حمل و نقل ریلی شهرداری شیراز.

هدف مقاله حاضر بررسی سیستم تغذیه الکتریکی در سیستم های حمل و نقل ریلی( مترو ) می باشد، به منظور بررسی این هدف روش تحقیق توصیفی– تحلیلی است. شبکه مترو و قطار شهری با بهره گیری از انرژی الکتریکی فعالیت می کنند و سیستم تامین برق برای چنین مجموعه هایی بسیار حیاتی و قابل توجه است، چون بدون وجود برق، تمام بخش های مجموعه قطار شهری از کار و حرکت باز می ایستند، لذا فعالان و مجریان این عرصه نباید سیستم تامین برق مجموعه های قطار شهری را یک بخش فرعی و درجه ۲ تلقی نمایند، بلکه اهمیت این بخش را چه از نظر فنی و چه از نظر اقتصادی همسان با سایر بخش های مهم مانند بخش های اجرایی تونل ، ایستگاه ها و ... بدانند. زیرا نگرش درست به بخش های مختلف یک مجموعه و تلقی از اهمیت و جایگاه هر یک از بخش ها باعث برنامه ریزی و تصمیم گیری های صحیح خواهد شد. نتایج نشان داد که در سرویس های راه آهن شهری و حومه شهری ، چون ایستگاه ها خیلی نزدیک هم هستند، داشتن سیستم برقی که راه آهن همواره دارای شتاب- حرکت و شتاب – ترمز زیادی باشد ، یک امر ضروری است. بنابراین برای چنین سرویس های راه آهن همواره سیستم DC خیلی زیاد اولیه برقی کردن بویژه در خطوط پر از ترافیک نمی تواند غیر اقتصادی باشد. در سرویس خطوط آهن بین شهری (خطوط اصلی) چون فاصله بین ایستگاه ها زیاد است، چیزی که اهمیت زیاد دارد، تغییر سرعت است نه شتاب حرکت و شتاب- ترمز ، علاوه بر این در خطوط بین شهری زیاد نبوده و صرفه جویی در هزینه های اولیه برقی کردن و هزینه های اولیه برقی کردن و هزینه های سیستم های کششی از اهمیت بیشتری برخوردار می باشند.

تغذیه الکتریکی ، انرژی الکتریکی ، سیستم حمل و نقل ریلی، مترو .