زهرا حسین زاده ملکی - استادیار گروه روانشناسی، دانشکده علومتربیتی و روانشناسی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران
علی دستورانی - دانشجوی کارشناسی روانشناسی، گروه روانشناسی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران
محدثه ذوالفقاری - کارشناسی روانشناسی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه بین المللی امام رضا (ع)، مشهد، ایران
نفیسه شبان لوشاب - کارشناسی روانشناسی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه بین المللی امام رضا (ع)، مشهد، ایران

در طول همه گیری کووید- ۱۹ ، قرنطینه به طور قابل توجهی بر سلامت روانشناختی و جسمانی افراد موثر بود و مبتنی بر سازگاری باآموزش برخط، بازهی چالش برانگیزتری برای دانشجویان دانشگاه محسوب میشد. پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه ی میانهوش هیجانی و انگیزش تحصیلی دانشجویان دختر در دوران قرنطینه انجام شد. مطالعه از نوع همبستگی و توصیفی بود. از بیندانشجویان دانشگاه های مشهد با استفاده از روش نمونه گیری دردسترس، ۱۰۰ نفر از دختران دانشجو انتخاب شدند که اطلاعاتجمعیت شناختی، هوش هیجانی شرینگ و انگیزش تحصیلی هارتر را تکمیل نمودند. با استفاده از روش همبستگی پیرسون شواهدنشان داد که طی دورهی قرنطینه، بین هوش هیجانی و انگیزش تحصیلی در دانشجویان دختر رابطه مثبت اما غیر معنی داری وجودداشت. برای درک بهتر مولفه ها، تکرار مطالعه با طرح های آینده نگر پیشنهاد می شود. مقایسه ی دانشجویانی که در قرنطینه بوده اند بادانشجویانی که مبتلا شده اند و دچار بیماری یا فقدان فردی از اطرافیان نزدیک خود شده اند و سایر عوامل بالقوه مرتبط با انگیزشتحصیلی ضروری است. از آنجا که در قرنطینه کووید- ۱۹ پژوهش حاضر بر دانشجویان دختر متمرکز بود، مشخص نیست که اینرابطه برای پسران بدین صورت بوده باشد؛ همچنین پیشنهاد می شود دانشجویان در طول تغییرات آموزشی بیشتر مورد حمایت قرار گیرند.

کنشوری اجرایی، قرنطینه، دانشجویان، انگیزش، هوش هیجانی