حبیبه زلفی - لیسانس کتابداری، دانشگاه پیام نور تبریز
حسن کاظم خانی - لیسانس مهندسی معماری، دانشگاه آزاد تبریز

پژوهش حاضر باهدف بررسی اثربخشی آموزش مبتنی بر دستورات حضرت علی در نهج البلاغه و تاثیر بر روی کودکان انجام شد. تربیت یکی از اساسی ترین مفاهیمی است که در زندگی بشر تاثیر بسزایی دارد ولیکن هدف از آموزش وپرورش افراد تربیت آن هاست. تربیت از منظر شهید مطهری عبارت است از پرورش دادن. یعنی استعدادهای درونی و بالقوه موجود در یک شی را به فعلیت رساندن. از دیدگاه اسلام پرورش استعداد و به فعلیت رساندن را تربیت گویند البته این پروراندن باید در جهت خدایی شدن و الهی شدن باشد. در باب اهمیت و ارزش تربیت همین بس که قرآن کریم محور دعوت پیامبران را عموما و حضرت محمد (ص) را خصوصا تربیت و تکمیل فضایل اخلاقی قرارداده است. تربیت معنوی یکی از ارکان مهم و اصلی سعادت بشری است تحقق خوشبختی ها و بدبختی های جسمی یک فرد، خانواده، ملت و خلاصه تمام مردم جهان بستگی مستقیم به نوع تربیت آن ها در هنگام کودکی و نوجوانی دارد. این پژوهش با استفاده از داده های موجود و کتابخانه ای انجام شده است. نتایج نشان داد تربیت فرزند از بنیادی ترین مسائل تربیتی شمرده می شود و سنگ زیرین تربیت های بعدی است، به همین جهت در دین مقدس اسلام، سخنان معصومین، مخصوصا امیر مومنان سخت بر این امر تکیه و تاکید شده است.

کلمات کلیدی: کودکان، مدرسه، تربیت، آموزش وپرورش