حدیثه فلاحی شاه آباد - .
سهیلا غلامی - .
اسما یوسفی - .
صدیقه اعظم پور - .

زمانی که شما به عنوان مادر یا پدر بتوانید کاری کنید که بچه ها خودشان را دوست داشته باشند، نظرات و خواسته هایشان را مطرح کنند و روی خواسته هایشان پایدار باشند، در واقع دست روی تقویت عزت نفس آن ها می گذارید و این باور را به کودکان می دهید که فردی ارزشمند و شایسته هستند؛ مانند زمانی که کودک تان انتخاب می کند کدام وسیله اش را چه زمانی به کدام یک از دوستانش ببخشد و شما به جای دعوا کردن او را در این تصمیم همراه می کنید. وقتی کودکی را تحسین می کنید، به میزان تلاشی که او برای فعالیت خود انجام داده است اذعان کنید.این کار سخت کوشی آنها را تشویق می کند.آنها متوجه می شوند که سخت کوشی آنها توسط دیگران مورد توجه و ارزش قرار گرفته است. از طرفی، تمرکز بر تحسین کردن نتیجه یا یک ویژگی شخصیتی در او، این موضوع را تاکید می کند که شما برای چیزی ارزش قائل هستید که کودک لزوما قادر به کنترل آن نیست. ایجاد عزت نفس در کودک به معنای پرهیز از نظم و انضباط نیست. نادیده گرفتن اشتباهات کودک به این معنی است که فرصت درس گرفتن از کارهای نادرست و انتخاب های دیگر برای تغییر رفتارش در آینده را از او سلب می کنید. به جای اینکه نظم و انضباط را به انتقاد محدود کنید، در حالی که فرزندتان را تعلیم و تربیت می کنید، فرصت های آموزش را برایش فراهم کنید.

عزت نفس ،پیشرفت تحصیلی،دانش اموزان،خلاقیت.