محبوبه خوش خوی - کارشناسی تکنولوژی طراحی و دوخت، دانشکده تربیت دبیرفنی دکتر شریعتی تهران
مهدی رحمانی امیر آباد - کاردانی امور اداری از دانشگاه سما قوچان
منصور هادیپوریان - کارشناسی آموزش ابتدایی، دانشگاه فرهنگیان شهید رجایی دزفول
غلامرضا ایرانپور - کارشناسی پژوهشگری علوم اجتماعی دانشگاه ملی بوعلی سینا همدان

سلامت روانی یکی از مهم ترین فاکتور های زندگی سالم است. به نظر می رسد آموزش مهارت های زندگی گام موثری در این جهت باشد که استعدادها و توانمندی های دانش آموزان بکار گرفته شود تا خود فعالانه سر نوشت خویش را بدست گیرند و انتخاب گر باشند. ضمنا فرایند خود باوری در نوجوانان مسیر درست خود را طی کرده و نوجوان ضمن استفاده ی درست از مهارت ها، مسئولیت اعمال و احساسات خود را می پذیرد و مهارت های لازم را برای اتخاذ تصمیم های مهم زندگی کسب می کند. در اصل، اثربخشی روش مهارت های زندگی به دلیل تاکید آن بر جنبه های عینی شامل درگیری و شرکت فعال افراد، رفتارهای قابل مشاهده و نمایش عینی عقاید می باشد. از آن جائی که مدارس نقش مهمی در پیشگیری از آسیب های روانی اجتماعی و ارتقاء سطح بهداشت روان دانش آموزان دارند، به همین جهت در سال های اخیر، برنامه های پیشگیرانه مبتنی بر مدرسه گسترش یافته اند. شواهد نشان می دهند که این گونه برنامه ها نتایج و پیامدهای مطلوبی را در افزایش عملکرد تحصیلی و کاهش رفتارهای خطرآفرین بین دانش آموزان به دنبال دارند. بدین ترتیب نقش و اهمیت برنامه ی مهارت های زندگی با توجه به اهداف سازنده ی آن ها در ابعاد گوناگون زندگی نسل نوجوان و جوان انکارناپذیر می باشد.[۱]

رسانه تربیتی ، نوجوان ، مهارت ها ، سلامت روان .