مهدی الیاسی - گروه مدیریت تکنولوژی، دانشگاه علامه طباطبایی، تهران، ایران.
حسین خسروپور - گروه مدیریت تکنولوژی، دانشگاه علامه طباطبایی، تهران، ایران.
نرگس رحیمیان - گروه مدیریت بازرگانی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات، تهران، ایران.
محمد ابراهیم صادقی - گروه مدیریت صنعتی، دانشکده مدیریت، دانشگاه تهران، تهران، ایران.
حامد نوذری - گروه مهندسی صنایع، دانشکده فنی و مهندسی، دانشگاه تهران، تهران، ایران.

هدف: در دهه های اخیر خلق ارزش از طریق یادگیری فناوری در سطح بنگاه، توجه زیادی را به خود جلب کرده است چرا که سه دلیل مهم توجه به موضوع خلق ثروت، توسعه صنعتی و خلق قابلیت های فناورانه به مباحث راهبردی بنگاه ها تبدیل شده است. هدف این تحقیق تبیین، بررسی و اولویت بندی عوامل موثر بر سطوح یادگیری فناوری در سطح بنگاه ها می باشد. روش شناسی پژوهش: جامعه آماری، ۱۰۴بنگاه های فعال در زمینه های صنعتی بوده اند که با جمع آوری داده های مورد نیاز با استفاده از پرسشنامه ای با اجزاء استاندارد و ضریب پایایی ۰.۸۴۵، به آزمون فرضیات پنجگانه پرداخته شده است. یافته‎ها: این پژوهش نشان می دهد که چهارسطح مورد مطالعه، بخوبی تبیین کننده سطوح یادگیری فناوری در سطح بنگاه هاخواهند بوده، و هر کدام هم بصورت مستقیم بر فرآیند مذکور تاثیرگذار هستند. بر این اساس، بیشترین اثرگذاری مستقیم مربوط به سطح متوسط(۷۸/۰)، سطح پایه(۶۷/۰) و سطح جهانی(۶۵/۰) به ترتیب در درجات بعدی اهمیت قرار دارند و همچنین رتبه ی هر یک از عوامل کلیدی موثر بر این سطوح مورد بررسی قرار گرفت. اصالت/ارزش افزوده علمی: با توجه به نتایج حاصل توصیه های برای مدیران به منظور بهبود سطوح یادگیری فناوری در سطح بنگاه ها، و چگونگی توجه به عوامل شناسایی شده به یادگیری بیان شده است.

یادگیری فناوری, سطوح یادگیری فناوری و یادگیری طبقه بندی