مقایسه برنامه ریزی نظام آموزشی در آموزش و پرورش با رویکرد علمی و آموزشی

در دنیای پیچیده ، هیچکس بی نیاز از تعلیم وتربیت نیست . امروز فعالیت در مدرسه ودر امر آموزش ، خود بخش عظیمی از زندگی انسانها شده است . لحظاتی را به خاطر می آوریم که چگونه نشستن در کلاس، گوش دادن به صدای یکنواخت معلم ،حفظ کردن بدون فهم مطالب درسی ، دلهره واضطراب ناشی از امتحان، وسرزنش معلمان ووالدین موجب نفرت وگریز ما از کلاس درس ومحیط آموزشی می شد برای کسب دانش صرفا آموزش و حضور فیزیکی در مکان های آموزشی مهم نیست بلکه پژوهش و تحقیق هم می تواند بر علم و دانش بیافزاید. پژوهش عامل مهمی در تولید دانش، دانایی و پیشرفت جامعه انسانی است و میزان پژوهش های انجام شده در هرجامعه شاخص توسعه یعدم پیشرفتگی آن جامعه به حساب می آید.نظام آموزشی هر کشور به عنوان یک نظام پویا و هدفمند، در تولید و رشد علمی نقش بسزا و سازنده ای را ایفا می کند و در صدد افزایش تولید دانش می باشد. در عصر دانش و نو آوری که منبع اصلی رقابت اقتصاد جهانی است نظام آموزشی هر کشور در تلاش است تا دانش تولید شده را در جهت افزایش نو آوری بر عهده گیرید. از آنجا که دانش آموزان منبع اصلی تولید دانش هستند و اصلی ترین دارایی ها به شمار می آیند، می بایست به شیوه مناسب بر دانش آنها مدیریت شود و تلاش کرد دارایی های نهفته در ذهن آن ها کشف شود تا این گنج به دارایی های با ارزشی تبدیل گردد..روش تحقیق در این مقاله کتابخانه ای می باشد.

Keywords:

تکنولوژی , پیشرفت , ابتدایی , دانش آموزان