سارا ضیفی قاسمی - کارشناسی زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد رشت
فاطمه رهبرچوکامی - کارشناسی راهنمایی و مشاوره، دانشگاه آزاد اسلامی واحد ابهر
سبحان پرنس صومعه سرایی - کارشناسی آموزش ابتدایی، دانشگاه پردیس امام علی رشت
منیره سمیع - کارشناسی ریاضی کاربردی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد رشت
سمیه نیک پی - کارشناسی روانشناسی، دانشگاه آزاد پل تالشان رشت ،

انگیزه برای یادگرفتن و رشد کردن و بهتر شدن از موضوعات مهم در تمام دنیاست. آموزش و پرورش در تمام نقاط دنیا به دنبال ایجاد انگیزش در کودکان و نوجوانان است و کشور ما و دانش آموزان ما هم با این مشکل مواجه است شاید با شدت بیشتر. چرا که روش ها و محتوای آموزشی هم در کشور ما از طرف دانش آموزان و حتی والدین چندان مورد قبول و پذیرش نیست.مدرسه ها تقریبا در سرتاسر کشور باز شده است اما بسیاری از خانواده ها در بازگشت به مدرسه مردد هستند. بر اساس آمار کشوری اکنون فقط ۱۲% دبستان ها و دبیرستان های دوره اول و همچنین شمار اندکی از دبیرستان های دوره دوم در تعطیلی کامل به سر می برند با وجود این شمار دانش آموزانی که به طور کامل آموزش از راه دور می بینند، بسیار افزون تر است و بیش از یک سوم دانش آموزان مورد مطالعه و حتی گروه بزرگ تری از دانش آموزان دوره دوم دبیرستان ها نیز تمایلی به حضور در مدرسه ندارند. همچنین اکثر دانش آموزان شهرهای بزرگ و صنعتی در خارج از مدرسه اند. در این پژهش که از نوع توصیفی است سعی داریم به بررسی علل بی علاقگی تحصیلی دانش آموزان و تاثیر ذهن آگاهی بر بی علاقگی دانش آموزان در دوران پسا کرونا پرداخته ایم.نتابج پژوهش نشان داد ، ذهن آگهی به عنوان راهکار موثر با ایجاد انگیزش تحصیلی ، بهزیستی روانی، کاهش استرس، پرورش آگاهی پایدار و غیرواکنشی در مورد تجربه های درونی (مثل شناختی، عاطفی و حسی) و تجربه های بیرونی (مثل اجتماعی و محیطی) می تواند برای علاقه مندی تحصیلی دانش آموزان در دوران کرونا مفید واقع شود.

علم، معلم، مدرسه، ذهن آگاهی ، بی علاقگی تحصیلی ، دانش آموزان ، پسا کرونا