محمد لران اصفهانی - دانشجوی کارشناسی مهندسی نفت دانشگاه صنعتی امیرکبیر
یوسف رفیعی - عضو هیات علمی و استادیار و مدیر گروه بهره برداری دانشکده ی مهندسی نفت دانشگاه صنعتی امیرکبیر

معادلات تجربی دو فازی مختلفی برای تخمین افت فشار ناشی از جریان های دو فازی  وجود دارند که هر کدام از آنها دارای تاثیر متفاوتی بر روی مدل سازی چاه خواهند بود. در این مطالعه اثر چهار معادله ی تجربی دو فازی مختلف بر روی یک چاه تولیدی مدل سازی شده با ویژگی های مشخص بررسی شده است. ابتدا از طریق مقایسه ی داده های فشار بر حسب عمق با نمودارهای گرادیان فشار مربوط به هر یک از معادلات تجربی، بهترین معادله ی تجربی قابل انتخاب خواهد بود و سپس از طریق میزان سازی با L-factor می توان با همه ی معادلات تجربی دو فازی به حالت مطلوب رسید. برای مقایسه ی نتایج حاصل از این میزان سازی، با استفاده از آنالیز حساسیت، دبی های تولیدی را به ازای مقادیر مختلف برش های آب تولیدی و فشارهای مخزن به دست آوردیم که تفاوت های قابل ملاحظه ای مشاهده شد. Hagedorn and Brown، به عنوان بهترین معادله ی تجربی برای مدل سازی چاه با یک مشخصات مشخص انتخاب شد. اگرچه مدل سازی ناشی از معادله ی تجربی Beggs and Brill دارای نتایج به ظاهر بهتری بود اما به دلیل تخصیص رژیم های جریانی آن به حالت افقی، به عنوان حالت مطلوب قابل قبول نبود که این خود بیانگر این است که انتخاب معادله ی تجربی دو فازی نامناسب برای شبیه سازی می تواند منجر به اطلاعاتی کاملا متفاوت و نادرست شود و دارای تاثیری منفی بر روی عملکرد آینده ی چاه تولیدی نیز خواهد بود.

عملکرد چاه, معادلات تجربی دو فازی, جریان دو فازی, میزان سازی, نقطه ی عملکرد.