جابر نشاطی - پژوهشگاه صنعت نفت ایران
مریم حسینی علی آبادی - پژوهشگاه صنعت نفت ایران
ستاره امیرپور - پژوهشگاه صنعت نفت ایران
حبیب اله روانشید - پژوهشگاه صنعت نفت ایران
مجید زینلی - پژوهشگاه صنعت نفت ایران

خوردگی یکی از عوامل تهدیدکننده ی یکپارچگی صنایع مخصوصا صنایع نفت، گاز و پتروشیمی محسوب می شود. یکی از روش های بسیار مهم کاهش خوردگی استفاده از بازدارنده های خوردگی است. پروژه ی "ارتقای وضعیت استفاده از بازدارنده های خوردگی در بخش بالادستی نفت و گاز (دریا و خشکی)" به کارفرمایی مدیریت پژوهش و فناوری شرکت ملی نفت ایران تعریف و توسط پژوهشگاه صنعت نفت اجرا شد. در این مقاله بخشی از این پروژه ارائه شده است. ابتدا به ساختار، کاربرد و مکانیسم بازدارنده های خوردگی مصرفی در صنایع بالادستی نفت و گاز پرداخته شده است. علاوه بر این، روش انتخاب و بررسی کارآیی بازدارنده ها بر مبنای آخرین روش ها و استانداردهای معتبر دنیا ارائه شد. بررسی اثر عوامل جانبی و فرآیندی بر عملکرد بازدارنده از دیگر موارد مطالعه شده در این تحقیق است. تاثیرات منفی بازدارنده های خوردگی بر محصول نیز به اجمال مورد بررسی قرار گرفت. با توجه به اهمیت روزافزون مسائل زیست محیطی، یکی از چالش های پیش روی سازندگان و مصرف کنندگان بازدارنده های خوردگی، مقبولیت آنها از نظر محیط زیست است که پارامترهای ارزیابی یک ترکیب از نظر معیارهای محیط زیستی بر اساس استانداردهای روز دنیا معرفی شده است. بررسی روش های تزریق بازدارنده ها به میادین و خطوط لوله و مزایا و معایب آنها از دیگر موارد بررسی شده در این مطالعه است.

خوردگی, بازدارنده, بالادست, انتخاب, ارزیابی, محیط زیست, تزریق