مهدی بهاری مقدم - استادیار دانشکده مهندسی نفت اهواز، دانشگاه صنعت نفت، اهواز
مهشید رجبی قهنویه - دانشکده مهندسی نفت اهواز، دانشگاه صنعت نفت، اهواز

در بسیاری از مخازن ایران، در ابتدای تولید از مخزن، انرژی مخزن جهت تولید طبیعی وجود دارد و انتقال سیال به سطح و گاهی به تاسیسات بهره برداری با مکانیسم تخلیه طبیعی و نیروی ثقلی میسر است. بدیهی است این پتانسیل رفته رفته کاهش می یابد. ولی گاهی موارد ولی گاهی از همان اوایل تولید نیروی کافی برای تولید با مکانیسم اولیه طبیعی جهت تولیداقتصادی و رانش سیال ازچاه به سطح کفایت نمی کند، در اینصورت از روش های فرازآوری مصنوعی(با پمپ یا گاز) برای تولید استفاده می شود. یکی از مشکلات چاه های نفتی ایران و بخصوص در جنوب غربی کشور، افت فشار ته چاهی می باشد که جهت حل این مشکل از روش فرازآوی مصنوعی با گاز استفاده می شود که مد نظر این پژوهش می باشد. در این مطالعه، با استفاده از یکی از نرم افزارهای مدل سازی جریان چندفازی در ستون چاه، فرآیند تزریق پیوسته گاز در یکی از چاه های میادین نفتی جنوب کشور طراحی و رژیم های جریان دوفازی و افت فشار در ستون چاه تعیین شده است. اثر تغییر پارامترهای قطر لوله مغزی و نرخ تزریق گاز بر رژیم جریان دوفازی و افت فشار بررسی شده است. پس از طراحی عملیات فرازآوری مصنوعی با گاز مشاهده گردید، تزریق گاز با دبی ۳ میلیون فوت مکعب استاندارد در روز بیشترین میزان تولید نفت را خواهیم داشت و در این دبی کم ترین میزان افت فشار در ستون چاه حاصل می شود. با تزریق گاز در دبی های بالاتر از دبی بهینه، میزان افت فشار در ستون چاه افزایش پیدا می کند و رژیم های جریانی انتقالی و حلقوی علاوه بر رژیم جریانی لخته ای در ستون چاه دیده شده است در چاه هایی که تحت فرازآوری مصنوعی با گاز هستند، با افزایش قطر لوله ی مغزی میزان افت فشار درون چاه کاهش می یابد و فشار سر چاهی بالاتری حاصل می شود.

فرازآوری مصنوعی با گاز, جریان دوفازی, رژیم های جریانی, دبی بهینه گاز تزریقی, افت فشار