کوشا شوشتری اخوان - HSE شرکت مهندسی و توسعه نفت
رضا رحمن قلهکی - مشاور امور HSE شرکت مهندسی و توسعه نفت

تحقیق حاضر که با هدف ایجاد سازگاری و همسویی سیاست های صنعت نفت کشور با الزامات محیط زیستی تدوین شده است، سعی دارد تا با ارائه الگوی مناسب سیستم مدیریت محیط زیست(EMS ) در صنعت نفت به تشریح آن در طرح های توسعه میادین نفتی و ارائه راهکارهای عملی جهت کنترل، کاهش و حذف آلودگی های عمده و برنامه ریزی جهت حصول به اهداف مورد نظر محیط زیستی بپردازد]۱[. یک سیستم مدیریت محیط زیست می بایست ضمن پایش اثرات مثبت و منفی توسعه یک میدان نفتی در مراحل ساختمانی و بهره برداری و همچنین نهادینه کردن روش های تقلیل اثرات منفی به تعیین ساختار تشکیلاتی مورد نیاز جهت کنترل و کاهش اثرات زیست محیطی و رساندن آنها به سطوح قابل قبول بپردازد. برای نیل به اهداف مذکور بیان شده، ابتدا گزارش ارزیابی اثرات محیط زیست(EIA) طرح میدان نفتی آذر در استان ایلام، شهرستان مهران همراه با برنامه مدیریت محیط زیستی تعدادی از طرح های توسعه میادین نفتی شرکت ملی نفت ایران، مورد مطالعه و بررسی دقیق قرار گرفت و پس از جمع آوری اطلاعات پایه، سیستم مدیریت محیط زیستی میدان نفتی آذر برای مراحل ساخت و بهره برداری مورد بررسی قرار گرفت. مقاله حاضر برآن است که چالش ها و تنگناهای سیستم مدیریت محیط زیستی طرح های توسعه ای میادین نفتی ایران را مورد ارزیابی قرار دهد که منجر به ارائه راهکار های موثر در کنترل و کاهش آلودگی، همچنین مقایسه هزینه با سودمندی های حاصل از استقرار سیستم شده است. مطالعه حاضر حاکی از آن است که استقرار سیستم مدیریت محیط زیست با توجه به تولید آلایندگی در صنعت نفت کشور، علاوه بر کنترل، کاهش و حذف آلودگی ها، عامل موثری در کاهش بحران های محیط زیستی طرح های توسعه میادین نفتی در سطح کشور محسوب می گردد.

سیستم مدیریت محیط زیست, طرح های توسعه ای میادین نفتی, آلودگی محیط زیست, ارزیابی اثرات محیط زیست