مهدی ندری پری - کارشناسی ارشد مهندسی چاه-پژوهشگاه صنعت نفت
سید مهدیا مطهری - پژوهشگاه صنعت نفت
رضا عبداللهی - پژوهشگاه صنعت نفت

مدلسازی یکپارچه دارایی های فیزیکی در صنایع تولید و فرآورش مخازن هیدروکربنی، رویکرد جدیدی در بهره برداری از منابع زیر زمینی فت و گاز هست که در دهه اخیر به یک استاندارد تبدیل شده است. منظور از یکپارچگی، ملحوظ نمودن تاثیرات مراحل برداشت ازمخزن (مخازن)، طراحی وتولید از چاه ها، خطوط لوله انتقال سطح الارضی، تاسیسات فرآورشی بریکدیگر در حفظ پایداری زنجیره ارزش تولید است. همان طور که می دانیم همواره تعیین شرایط بهینه هریک از حوزه های مذکور از طریق شبیه سازی و مدلینگ بصورت مجزا میسر می گردید. ولی تاثیر پذیری آنها از یکدیگر امری انکار ناپذیر است. لذا اتصال این مدل ها به یکدیگر و بررسی این تاثیرپذیری در تعیین نقطه بهینه عملکرد هر بخش بسیار ضروری است و اخیرا در بررسی های مربوطه وارد گردیده است. بطوریکه با اجرای همزمان مدل های هر بخش و بهینه سازی بر مبنای یک تابع هدف با لحاظ کردن محدودیت های تولیدی را ممکن می سازد و این دیدگاه مبتنی بر مدلسازی یکپارچه دارایی های فیزیکی استوار است و در این مقاله سعی شده است تا با بیان مزایا، کاربردها و نمونه های موردی در مقاله های مختلف، میزان اهمیت این رویکرد را نشان داده و تمایل مدیران برای به کارگیری آن را افزایش دهد.

مدلسازی یکپارچه, تاثیرات فشاری, بهینه