ارزیابی نقش چیدمان فضا بر تجربه های بصری ادراکی از محیط (نمونه موردی: خانه های دوره قاجار شهر رشت)

خانه به عنوان اصلی ­ترین مکان زندگی انسان معاصر، می­ بایست به نیازها، باورها و ارزش های ساکنان آن پاسخ دهند. ساختار فضایی بر رفتار و کیفیت های بصری تجربه شده انسان تاثیر می­گذارد. موضوع مقاله بررسی و تحلیل ارتباط بین مولفه های چیدمان فضایی خانه های سنتی بافت شهر رشت و کیفیت بصری تجربه شده توسط کاربران فضا در این خانه ها هست. در راستای دستیابی به این هدف، عوامل و مولفه های ساختارهای فضایی موثر بر تجربه های کسب شده از فضا با توجه به پیشینه فضا به دست آمده این خانه ها در نرم افزار depthmap با تکیه بر شاخص های زاویه راندگی ایزوویست، اتصال دید و میانگین عمق دید، موردسنجش قرارگرفته، سپس برای اعتبار سنجی و روایی تحلیل انجام شده در این نرم افزار،کیفیت های بصری از طریق پیمایش میدانی و جمع آوری داده ها با پرسشنامه مورد ارزیابی قرارگرفته است. اندازه­گیری میزان همبستگی تجربه های بصری مرتبط با هر شاخص (طبق پیشینه پژوهش)، بر اساس طیف پنج امتیازی لیکرت و به کمک نرم افزار SPSS با کمک ضریب همبستگی پیرسون سنجیده شده است. یافته های تحقیق ارتباط معنادار بین کیفیت های بصری مربوط به هر شاخص ایزوویست طبق پیشینه پژوهش را باکیفیت های بصری تجربه شده در محیط از طریق پیمایش میدانی را نشان می­دهد. نتایج این تحقیق ارتباط و همبستگی بین شاخص­های کمی نرم افزار دپث­مپ و شاخص های کیفی به دست آمده از تجربه های بصری درک شده از فضا را تایید می­کند. این نتایج می­تواند به صورت بالقوه در سنجش هم زمان شاخص های چیدمان فضایی و تجربه بصری دریافتی در فضاهای مسکونی موثر باشد.

Keywords:

ایزوویست , چیدمان فضا , نرم افزار دپث مپ , ادراک فضایی