محمدرضا جامی
ابوالفضل خلیلی

تغییر رویکرد ارزشیابی تحصیلی دوره ی دبستانی در نظام آموزشی ایران از کمی به کیفی توصیفی یکی از اصلاحات چندجانبه، عمیق و پیچیده است. تحقق اهداف این جریان اصلاحی پویا در صحنهی عمل، یعنی کلاس و مدرسه، بدون درگیری عمیق معلمان و مدیران در سطوح نظری و عملی آن ممکن نیست. بی هیچ تردیدی، بر این باورم که یکی از عوامل مهم و با ارزش در امر هر گونه اصلاح و بهبود جریان تربیت در مدرسه معلمان هستند. در حقیقت باید در نظام آموزشی چنین جایگاهی را برای معلم در نظر گرفت. اگر این موقعیت حساس و تاثیر گذار معلمان به درستی دیده نشود بسیاری از تحولات و اصلاحات ساختاری و محتوایی، که در نظام آموزشی دنبال می شود، به اهداف خود نخواهد رسید. دیدن جایگاه واقعی معلمان در عرصه ی وسیع و گسترده ی اصلاحات در نظام آموزشی یک بعد مسئله است، بعد دیگر مسئله اثبات این جایگاه و نقش موثرش در این عرصه است. به سخن دیگر، این مهم لوازمی دارد که بدون آنها چنین جایگاه و نقشی برای معلمان محقق نخواهد بود. یکی از این لوازم مهم و اساسی، در گیر شدن معلمان با جنبه های نظری مسائل و مباحث مبتلابه در فرآیند تربیت نوباوگان و نوجوانان است. روش تحقیق دراین پژوهش بر اساس اهداف از انواع تحقیقات – کاربردی و به جهت ماهیت از نوع توصیفی – تحلیلی می باشد .

نظام تربیتی، شکوفایی انسان، آموزش و پرورش، تربیت