محمدتقی مرحبا - دانش آموخته کارشناسی ارشد رشته جغرافیا و برنامه ریزی شهری

طرح جامع شهر آستارا ، محدوده قانونی شهر را در مساحتی معادل۴۵ / ۶۹۷ هکتار با الگوی کاربری اراضی مشخص ، تعریف نموده است که افزونبر کاربری هایی عمده نظیر حریم ها ، معابر ، تاسیسات و تجهیزات شهری و... ؛ کاربری مسکونی ، سهم عمده ای از کاربری ها را به خود اختصاص دادهاست . طرح جامع آستارا در تاریخ ۲۲ / ۴ / ۱۳۷۷ توسط مهندسین مشاور ایرانآمایش ، برای یک دوره ده ساله تهیه و به تصویب شورایعالی شهرسازی ومعماری ایران رسیده است . طرح تفصیلی شهر ، درست پنج سال بعد ، یعنی درتاریخ ۲۷ / ۱۲ / ۱۳۸۲ جهت اجرا ، ابلاغ گردیده است . با توجه به گذشت افق طرحو لزوم بازنگری در آن و اینکه طرح جامع ، تا چه حد توانسته است درتحققکاربری های پیشنهادی در پایان افق ده ساله خود ، موفق عمل نماید ،انجام یک تحقیق علمی در این زمینه را به خوبی نمایان می سازد .نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل آماری و ضریب همبستگی بین متغیرها نشانداد که رابطه بین متغیرهای مستقل اعتبارات مالی و تملک اراضی ، مکانیابی و جانمایی صحیح کاربری ها ، هماهنگی بین دستگاه های اجرایی وهمکاری و مشارکت شهروندان ، با متغیرهای وابسته یعنی تحقق کاربری هایپیشنهادی و اهداف طرح، مثبت و معنی داری شده است . با توجه به اتمامدوره زمانی طرح؛ اجرای جامع شهر، بیشترین تاثیر و بهبود وضعیت را برکاربری مسکونی ، معابر اصلی ؛ احداث ، تعریض و بازگشایی خیابان هاوکوچه ها و کاربری فضای سبز داشته است .

بررسی ، میزان تحقق ، طرح جامع ، شهر آستارا