محمدحسام آذربایجانی - دکترای پژوهش هنر

بسیاری از محققان در مورد رابطه بین هنرو معماری ، موسیقی،شهروفرهنگ بحث کرده اند. روش های طراحی برای برجسته کردن مثلا: سماع که صحنه آرایی خاصی ایست که مشخصه اصلی آن، حرکت وابسته به موسیقی یا زاده از موسیقی است و همین حرکت وابسته به موسیقی، خودش وابسته به فضاست و در فضای خاصی و با ترسیم خطوط و سطوح بوجود می آید.از طرفی دیگر، صوفیان بر این باورند که راه رسیدن به کمال، تجرد بخشیدن به ماده است و یکی از این روشها استفاده از شکلهای نمادینی است که معنا و زیبایی مجرد بودن را اشاره می کند. این اشکال نمادین، فرمهای هندسی خاص از جمله منحنی است که می شود حرکتهای موزون در سماء و ورزشهای سنتی ایرانیان را که در فضایی مدور انجام می گیرد را به آن تعبیر گرفت که همه اشاره به مجرد گرایی و کمال دارند. اگر چه موسیقی، بعضی اوقات ممکن است صرفا لذت شنوایی را بر انگیزد مثل دو یا چند رنگ خوب ترکیب شده بی آنکه حاوی پیام خاصی باشد لذتآورند. پس از این دو تعریف معماری و موسیقی می شود اینطور استنباط کرد که مردمک چشم و پرده گوش جهان برون و درون را به هم مرتبط می کند. ، تلاش برای رسیدن به والای هنر. در حالی که نظریه پردازان معماری از موسیقی غربی به عنوان یک نگاه نو استفاده کرده اند درموسیقی برای شناسایی "ابعاد پنهان"هارمونی مشترک در اجتماع آن وجود دارد ، از موسیقی به عنوان شناسه آئین فرهنگی استفاده میشود.

معماری و موسیقی،شهروفرهنگ