نیما شهبازی - دانشجوی کارشناسی ارشد گرایش سازه، دانشکده فنی و مهندسی، دانشگاه رازی، کرمانشاه، ایران
رضا آقایاری - دانشیار مهندسی سازه، گروه مهندسی عمران، دانشکده فنی و مهندسی، دانشگاه رازی، کرمانشاه، ایران
ایمان عشایری - استادیار مهندسی زلزله، گروه مهندسی عمران، دانشکده فنی و مهندسی، دانشگاه رازی، کرمانشاه، ایران

زلزله ۳۱ خرداد ۱۳۹۶ رودبار - منجیل با بزرگای ۷.۳۷ ریشتر، باعث خرابی های گسترده و تلفات جانی زیادی منطقه رودبار - منجیل و روستاهای اطراف اطراف شد که بیشتر این آسیبها به دلیل زمین لغزش های پس از زلزله بود. ارتعاشات حاصل از امواج لرزهای، باعث خسارات زیادی در شهرهای اطراف نیز شد. در این مقاله به بررسی اثر فاصله از گسل و تاثیر آن بر تغییرمکان ایجادشده در سازه های قاب خمشی بتن آرمه پرداخته شد. با توجه به اینکه نگاشتهای مورد استفاده در این مطالعه از نوع نگاشتهای دور از گسل و فاقد اثر پالسی هستند، هدف این مقاله بررسی اثر فاصله از گسل بر شدت خرابی ایجادشده در سازه های بتن آرمه تحت زلزله های دور از گسل فاقد اثر جهت داری پیشرونده است. برای این منظور از چهار سازه قاب خمشی بتنآرمه طراحی شده بر اساس ضوابط ویرایش چهارم استاندارد ۲۸۰۰ در منطقه با خطر لرزه خیزی زیاد و بر روی خاک نوع ۳ استفاده شد. قابهای میانی سازه ها به صورت دوبعدی و در محیط برنامه SeismoStruct مدلسازی غیرخطی شده و تحت نگاشتهای انتخابی تحلیل دینامیکی غیرخطی شدند. پاسخ تغییرمکانی سازه ها بر اساس حداکثر تغییرمکان بین طبقه ای استخراج و با یکدیگر مقایسه شد. نتایج نشان داد که با افزایش فاصله از کانون زلزله، لزوما شدت خرابی ایجادشده در سازه ها کمتر نمیشود و در بعضی از مواقع ممکن است شدت خرابی بیشتر نیز شود. همچنین فاصله ایستگاها و حداکثر شتاب هر ایستگاه تاثیر زیادی در ایجاد حداکثر تغییرمکان در سازه ها با ارتفاع متفاوت دارد.

فاصله از گسل، زلزله رودبار-منجیل، تحلیل دینامیکی غیرخطی، قاب خمشی بتن آرمه