مهرزاد راقب قاضیانی - فارغ التحصیل کارشناسی ارشد رشته معماری ، کیلومتر ۶ جاده رشت - قزوین ، مجتمع دانشگاه گیلان . ایران ،

هدف از پژوهش حاضر بررسی مبانی و مفاهیم معماری مجازی و معماری عصر اطلاعات و کاربرد معماری مجازی در راستای اهداف طراحی پایدار می باشد. روش تحقیق ، توصیفی تحلیلی و با استفاده از منابع کتابخانه ای می باشد. بررسی ها نشان داده طراحی معماری ، خلق جهانی متشکل از جهان های کوچک و بزرگ بسیار است . فهم این جهان ها و کنترل و به کارگیری آنها موضوعی است که در روند طراحی ، معمار را به خود مشغول می کند. خلق جهان معماری صورت نمی پذیرد مگر اینکه معمار جهان های کوچکتر را شناخته باشد و ارتباطات این جهان ها را درک کرده باشد تا بتواند خود مجموعه /جهانی نو تعریف کند. ریزجهان های معماری روز به روز گسترش پیدا می کنند. تنوع مصالح ، تکنولوژی ، فرم و انبوهی از ریزجهان ها را در اختیار معمار می گذارد. معمار برای کنترل این تنوع نیاز به دستورهایی دارد که به کمک آن روابط بین جهان ها را تعریف نماید. همین دستورها زمینه را برای استفاده از محیط دیجیتالی در مقوله طراحی آماده می کند . عصر اطلاعات نیز مانند عصر قبل از خود، یعنی عنصر صنعتی ، نه تنها طراحی های ما بلکه چگونگی این طراحی ها را نیز به چالش می کشد. پتانسیل های خلاقانه و تولیدی رسانه های دیجیتالی ، ابعاد جدیدی را در معماری ایجاد کرده است . از جمله این پتانسیل ها خلق فضاهای دیجیتال و مدلسازی اطلاعات ساختمان قبل از احداث آن می باشد . استفاده از تکنولوژی فوق با همکاری گروهی طراحان ، تصویر سازی دقیق از پروژه در مراحل اولیه ، بهینه سازی روند اجرایی و ... می تواند به دستیابی به اهداف طراحی پایدار کمک کند . یافته های این مطالعه نشان میدهد که معماری دیجیتال، فرصتهای تازه ای در زمینه ساخت سازه های پیشرفته در راستای طراحی پایدار ایجاد کرده است .

طراحی پایدار ، معماری مجازی ، معماری عصر اطلاعات، فضای سایبر ، مدلسازی اطلاعات ساختمان