کبری درویشی - کارشناسی ، آموزش و پرورش ابتدایی ، دانشگاه آزاد واحد کهنوج اداره آموزش و پرورش شهرستان کهنوج، آموزشگاه مکتب الزهرا

زمینه ساز همه رفتارهای غلط و درست انسان ها ، باورهای ان هاست . این که من خودم را باور داشته باشم و به توانایی های خود اعتماد داشته باشم می تواند زندگی مرا دگرگون کند. اگر ما انسان ها استعداد و توانایی های خود را نادیده بگیریم و برای ان ها ارزش قائل نباشیم ، ظاهر خود را دوست نداشته باشیم ،یا حس کنیم که دیگران ما را دوست ندارند پس ما اعتماد به نفس نداریم . حال انجاست که اعتماد به نفس یکی از پایه های اساسی شخصیت انسان هاست یک اعتقاد است که ما نسبت به ارزش و اهمیت خود داریم . اعتماد به نفس منبع ازادی است . با مثالی ساده تر : در اطراف من انسان هایی هستند که مداوم به من می گویند تو نمی توانی این کار را انجام دهی ؟ تو توانایی انجام کار را نداری؟ چرا بی جهت تلاش می کنی کسی قدر زحمات تو را نمی داند؟ این باعث می شود که من احساس کنم ادم توانایی نیستم و توانایی انجام هیچ کاری را ندارم اعتماد به نفس در واقع همان دوست درونی من است که می تواند باعث بالا رفتن من از پله های ترقی باشد . نداشتن اعتماد به نفس را باید از کودکی درمان کرد این یک از بیماری های روحی است که عوامل مختلفی از جمله محیط اطراف یا خانواده بر روی این بیماری تاثیر می گذارند. سرکوب هایی که کودک در خانواده داشته است مانند دست نزن، تو نمیتونی ، چرا خراب کاری کردی گفتم تو نمیتونی ، این جاست که اعتماد به نفس کودک دچار خدشه خواهد شد و این باور میرسد که نمی توانم ... من توانایی انجام کاری را ندارم...اگر بخواهم کاری انجام دهم باید کسی کنارم باشد چون من نمیتوانم .... این اضطراب نمی توانم او را دچار بی ارزش بودن می کند و خودش را کوچک می شمارد و نتیجه این کوچک شمردن وابستگی به دیگران و دادن باج برای اینکه مرا دوست داشته باشید.

باور خود-اعتماد به نفس -شخصیت - نداشتن اعتماد به نفس -اعتماد به نفس کودک-اضطراب