نسرین مزینانی - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری، دانشگاه غیرانتفاعی، موسسه آموزشی علوم و توسعه پایدار آریا،گروه معماری، ایوانکی، ایران
سمیه بیطرف - دکترای معماری، موسسه آموزش عالی علوم و توسعه پایدار آریا، گروه معماری، ایوانکی، ایران

از اواخر قرن بیستم تا به امروز مسئله پایداری اجتماعی در عرصه طراحی فضای شهری و معماری با توجه به آثاری که در محیط فیزیکی، اجتماعی و اقتصادی داشته، بسیار مورد توجه شهرسازان و برنامه ریزان شهری قرار گرفته است. با توجه به اهمیت مقوله ی مسکن در ساختار شهرهای کنونی و سبک زندگی اجتماعی انسان ها، توجه به اصول توسعه ی پایدار در جهت تامین عدالت فضایی و اجتماعی، ساختار کالبد فضای شهری، کمیت و کیفیت کاربرد فضاها به ویژه در کاربری های مسکونی بسیار حائز اهمیت است. در این راستا پایداری اجتماعی مجتمع های مسکونی توسط بسیاری از متخصصان و صاحب نظران در این حوزه گردآوری و مورد مطالعه قرار گرفته است. این مقاله به روش توصیفی- تحلیلی و با بهره از مطالعات کتابخانه ای و مجلات, شبکه جهانی اینترنت و مشاهده صورت گرفته است. به طور کلی میتوان گفت عواملی نظیر: آسایش درون خانه (فیزیکی)، تامین فضاهای باز و چند منظوره، هویت اجتماعی، نظم اجتماعی، ایجاد امنیت و ... در جهت ایجاد پایداری اجتماعی در مجتمع های مسکونی بسیار تاثیر گذار خواهد بود.

توسعه پایدار، مسکن، پایداری اجتماعی، آسایش، هویت، نظم