مریم مرادی - استادیار، گروه معماری، واحد نیشابور، دانشگاه آزاد اسلامی، نیشابور، ایران
فاطمه بخشی - دانشجوی کارشناسی، گروه معماری، واحد نیشابور، دانشگاه آزاد اسلامی، نیشابور، ایران

تنها بخش کوچکی از آثار و سازه هایی که در گذشته خلق شده اند توانسته اند از مخاطرات طول زمان سالم به در آیند و میراث فرهنگی ما را تشکیل دهند ولی این آثار با ارزش همواره مورد تهدید عوامل مختلف واقع شده و هر روز رو به زوال و نابودی هستند. ارائه طرح مرمتی برای خانه های تاریخی تخریب شده، امری واجب بوده و نوعی حفاظت از آنها محسوب می شود. زیرا با وجود یک طرح مرمتی برای احیاء از تخریب آنها جلوگیری شده و یا پس از تخریب می تواند کمک حال نوسازی بنا شود. در مناطق جنوب تهران (منطقه ۱۱ و ۱۲ ) بافت های ارزشمندی چون عودلاجان، چاله میدان، سنگلج و ... وجود دارد که بناهای ارزشمندی از دوران قاجار در خود جای داده است، که وظیفه حفاظت از این بناها امروزه بر عهده مرمتگران و معماران شایسته کشور با همکاری نهاد ها و سازمان های مربوطه می باشد تا به شناخت از گذشتگان در نسل های آتی کمک شایانی گردد. در این پژوهش به نقد و بررسی خانه کاظمی ها در استان تهران می پردازیم. این خانه در محله چاله میدان قدیم از محله های قدیمی، دارای ارزش های خاص معماری و شهرسازی شامل بافت مسکونی، راسته، گذرهای ارتباطی، فضای شهری خصوصی و عمومی است. فرآیند حاصل از این پژوهش به این نتیجه دست یافته است که با توجه به قابلیت های بنا و آسیب شناسی موجود پروژه برای زنده سازی و احیا مجموعه اقدام شده است و کاربری های مناسب برای آن در نظر گرفته شده است. در عین حال ایراداتی همچنان باقی است که انتظار می رود در آینده برای رفع آن ها اقداماتی شایسته انجام شود.

آسیب شناسی، حفاظت، طرح مرمتی، احیا، خانه کاظمی ها