زهره بندگانی فرد - کارشناسی زبان و ادبیات فارسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد فیروزآباد
خدیجه آراسته - کارشناسی روانشناسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد داراب
سمیره کریمی - کارشناسی تربیت بدنی دانشگاه آزاد اسلامی واحد داراب

صحبت در مورد نوآوری آموزشی به معنای اقدامی است که باعث معرفی چیز جدیدی به سیستم آموزشی می شود، ساختارها و عملیات آن را اصلاح می کند تا در نتایج آموزشی آن بهبودهایی ایجاد شود. تعداد فزاینده ای از متخصصان و محققین، نوآوری را به عنوان هر ایده، عمل یا شیئی که فرد یا سازمان اتخاذ می کند و به عنوان جدید در نظر می گیرد، تعریف می کنند. تمام تعاریف ذکر شده از نوآوری به وضوح ثابت می کند که نوآوری همیشه به معنای بهبود است. امروزه چالش ها و مطالبات نظام های آموزشی بسیار زیاد است و این امر منجر به آرزوی مدارس برای پاسخگویی به آنها می شود. فرهنگ سازمانی از سال ۱۹۸۰ علاقه قابل توجهی ایجاد کرده است . معمولا به عنوان مجموعه ای از ارزش ها، هنجارها و باورها در یک سازمان تعریف می شود. فرهنگ سازمانی را به عنوان "برنامه ریزی جمعی ذهن که اعضای یک سازمان را از سازمان دیگر متمایز می کند" تعریف می کند. برای هدایت مدارس به سوی نوآوری جمعی و در نتیجه دستیابی به کارآفرینی، مدیران باید ارزش های فرهنگی را طرح ریزی کرده و از طریق شیوه های مناسب منابع انسانی که بر شناخت روان شناختی دانش آموزان تاثیر می گذارد، اجرا کنند. به همین دلیل باید بر فردیت گرایی که مشخصه مدارس بوده است غلبه کرد. همچنین، طبق تحقیقات اخیر رابطه مثبت قوی بین شیوه های مدیریت مشارکتی و فرهنگ نوآورانه در مدارس کوچک وجود دارد. هدف از انجام پژوهش حاضر بررسی اهمیت نوآوری در مدارس با تاکید بر تاثیر فرهنگ سازمانی نوآور است. روش مطالعه در این پژوهش به صورت تحلیلی _ توصیفی بوده است و جهت نیل به هدف از ابزارهای کتابخانه ای بهره گرفته شده است.

مدیران، نوآوری، مدارس، معلمان، فرهنگ سازمانی.