لیلا ملاهی - آموزش و پرورش هرمزگان
ام البنین گنجی زاده - آموزش و پرورش هرمزگان
شمسی چملاک - آموزش و پرورش هرمزگان
گلشاد ملاحی - آموزش و پرورش هرمزگان
زهرا حامدی - آموزش و پرورش هرمزگان

عصر حاضر که به عصرIT یا همان فناوری اطلاعات و ارتباطات است، می تواند کمک شایانی به این امر بنماید. امروزه استفاده فرزندان از رسانه ها و فناوری های اطلاعاتی و ارتباطی اجتناب ناپذیر بوده که آسیب ها و پیامدهای آن در شماره های پیشین مورد بررسی قرار گرفت. در این جا، قصد داریم که نقش این فناوری را در خدمت تعلیم و تربیت مورد بحث قرار دهیم و تاثیر آن را در بهبود کیفیت تعلیم و تربیت و نیز چگونگی نقش خانواده، نظام های آموزشی و سازمان های فرهنگی را در اجرای آن بیان نماییم. حرکتی این چنین، بدون روشن شدن حیطه های مفهومی این فناوری، انگیزه ای شد که نگارنده تلاشی در حد توانایی برای طرح برخی جستارهای مفهومی به عمل آورد تا دیگر متخصصان را به تکمیل و غنی سازی آن قبل از سیطره این فناوری واداردسلی امر از آشفتگیهای مفهومی در خصوص کاربرد آن در آموزش می کاهد تا این حرکتها به سرنوشت کوششهای نوآورانه دیگر دچار نشود و به طور ناقص یا، احیانا، نادرست به اجرا در نیاید. در این مقاله بر آن بوده ایم تا ابتدا، با توضیح مفاهیم آموزش از راه دور، آموزش باز و از راه دور، یادگیری الکترونیکی، دانشگاه مجازی "پردیس مجازی" و سرانجام آموزش مبتنی بر رایانه، آموزش چندرسانه ای ، آموزش شبکه ای اینترنتی)، و تبیین تفاوتهای آنها، با هدف جلوگیری از برداشتهای ناصحیح یا تصحیح آنها، محدوده کاربردی هر یک را مشخص سازیم. سپس، به زمینه های ضروری برای موفقیت این نوع آموزشها، از دیدگاههای فرهنگی، اجتماعی، منابع انسانی، مادی وسرانجام، فن شناسانه کاربرد فناوری اطلاعات و ارتباطات در قالب یادگیری الکترونیکی و دانشگاه مجازی بپردازیم