فاطمه زارع خفری - کارشناسی علوم ورزشی، فرهنگی
لیلا محمودی - کارشناس علوم ورزشی، فرهنگی
رقیه جنگ جو - کارشناسی آموزش الهیات، فرهنگی
زهرا اکبری - کارشناسی آموزش الهیات، فرهنگی

چکیدههدف این پژوهش بررسی ارتباط میان عوامل آمادگی جسمانی و پیشرفت تحصیلی در دانش آموزان مقاطع متوسطه اول و دوم بود. به همین منظور ابتدا ۳۱۷ نوجوان متوسطه اول ( با سن ۷۵/۱ ± ۰۱/۱۵، قد۱۱/۰± ۶۴/۱، وزن ۸۰/۱۴ ± ۸۴/۵۴ و شاخص توده بدنی ۰۰/۴ ±۱۲/۲۰ ) انتخاب شدند. عوامل گوناگون آمادگی جسمانی با آزمونهای استاندارد اندازه گیری شد.برای بررسی ارتباط میان متغیرها از آزمون همبستگی پیرسون و برای بررسی دقیق تر پیش بینی گرایانه متغیرها از آزمون رگرسیون خطی استفاده شد. همچنین، میزان معناداری نیز در سطح ۰۵/۰α< با نرم افزار SPSS محاسبه شد.ارزیابی داده ها نشان داد که نتایج آزمون دوی ۵۴۰ متر با نتایج آزمون پیشرفت تحصیلی زبان (۰۰۱/۰>p، ۲۲۲/۰-r= )و میانگین هر سه درس ریاضی، زبان و ادبیات(۰۲۴/۰=p، ۱۳۱/۰- r= ) ارتباط معنادار دارد. نتایج آزمون انعطاف پذیری نشستن و رسیدن با نتایج میانگین پیشرفت تحصیلی هر سه درس(۰۰۶/۰=p، (۱۵۶/۰-r= ، درس زبان (۰۰۳/۰=p و ریاضی ارتباطی معنادار را نشان داد. آزمون شنای روی زمین نیز تنها با نتایج آزمون پیشرفت تحصیلی زبان ارتباط معنادار نشان داد. نتایج نشان داد میان برخی از عوامل آمادگی جسمانی مانند آمادگی قلبی و عروقی و انعطاف پذیری و آزمونهای پیشرفت تحصیلی زبان، ریاضی و ادبیات ارتباط متوسط معنادار وجود دارد. از این رو احتمالا دانش آموزان با آمادگی جسمانی بالاتر در آزمونهای پیشرفت تحصیلی نیز موفق تر خواهند بود.کلید واژه: آمادگی جسمانی، پیشرفت تحصیلی، دانش آموزان متوسطه اول و دوم.