محسن ناظمیان علا ئی - دانشجوی دکتری، دانشکده مهندسی مکانیک، دانشگاه سمنان، سمنان، ایران
محمدصادق ولی پور - استاد، دانشکده مهندسی مکانیک، دانشگاه سمنان، سمنان، ایران

با توجه به اهمیت بالای مانور پذیری در پرواز لباس بالدار، طراحی و هندسه این نوع لباس ها نقش مهمی در بهبود مانورپذیری در مسیر پروازی دارد لذا کنترل جریان به صورت فعال و غیر فعال می تواند موجب بهبود عملکرد و مانورپذیری لباس بالدار گردد. یکی از راه های بهبود عملکرد لباس بالدار ایجاد تغییرات هندسی نظیر موجدار کردن سطح بال می باشد. در این مقاله، به صورت تجربی در مقیاس آزمایشگاهی به بررسی آثار ایجاد برآمدگی موجی شکل بر عملکرد آیرودینامیکی لباس بالدار در مقایسه با بال صاف پرداخته شده است. با انجام آزمایش در تونل باد در زوایای حمله مختلف برای مدل آزمایشگاهی لباس بالدار و اندازه گیری ضریب برآ و پسای مدل، تغییر هندسه سطح بال شاخص کارایی (L/D) را بطور متوسط در حدود ۲۰ درصد در زوایای حمله بالای ۱۰ درجه بهبود داده است. همچنین با نصب تافت روی سطح مدل ها نواحی واماندگی از منظر مرئی سازی نیز بررسی گردید. مشاهدات تجربی نشان می دهد که ناحیه جدایش روی سطح بال موجدار در مقایسه با بال صاف کاهش یافته است.

لباس بالدار, ضرایب آیرودینامیکی, مریی سازی با تافت, تونل باد, موازنه, ضریب کارایی