کاربست نظریه شبکه شعاعی در معناشناسی واژگان قرآنی (صراط، سبیل، طریق)
عنوان مقاله: کاربست نظریه شبکه شعاعی در معناشناسی واژگان قرآنی (صراط، سبیل، طریق)
شناسه ملی مقاله: JR_PAQ-10-3_005
منتشر شده در در سال 1401
شناسه ملی مقاله: JR_PAQ-10-3_005
منتشر شده در در سال 1401
مشخصات نویسندگان مقاله:
عبدالرحیم شیخی - دانشجوی دکتری زبان و ادبیات عربی، دانشگاه سمنان، ایران
بهنوش اصغری - استادیار گروه زبان و ادبیات عربی، دانشگاه سمنان، ایران
علی ضیغمی - دانشیار گروه زبان و ادبیات عربی، دانشگاه سمنان، ایران
مهرداد آقائی - دانشیار گروه زبان وادبیات عربی، دانشگاه محقق اردبیلی، ایران
خلاصه مقاله:
عبدالرحیم شیخی - دانشجوی دکتری زبان و ادبیات عربی، دانشگاه سمنان، ایران
بهنوش اصغری - استادیار گروه زبان و ادبیات عربی، دانشگاه سمنان، ایران
علی ضیغمی - دانشیار گروه زبان و ادبیات عربی، دانشگاه سمنان، ایران
مهرداد آقائی - دانشیار گروه زبان وادبیات عربی، دانشگاه محقق اردبیلی، ایران
نظریه شبکه شعاعی، یکی از نظریههای مهم در معناشناسی شناختی است. با توجه به این نظریه، نخست معنای «پیشنمونه» واژگان(صراط، سبیل، طریق)جهت دسیابی به معنای مرکزی آنها پرداخته میشود؛ سپس ارتباط دادن معنای مرکزی آنها با توسعه معنایی در شبکه شعاعی صورت میگیرد. شبکه شعاعی بدان اشاره دارد که هر واژه میتواند در بافتهای گفتاری متفاوت، مفهومی مختلف و مرتبط با معنای مرکزی خود داشته باشد. توسعه معنایی نیز براساس رابطه همنشینی و استعاره مفهومی و طرحوارههای تصویری مورد تحلیل قرار میگیرد. جستار حاضر میکوشد که با رویکردی شناختی و با تکیه بر روش توصیفی تحلیلی به معناشناسی واژگان قرآنی(صراط، سبیل، طریق) با نظریه شبکه شعاعی بپردازد. از این پژوهش با توجه به استعاره مفهومی و طرحوارههای تصویری چنین حاصل میشود که امور محسوس به عنوان مبدا برای امور معنوی غیرمحسوس به عنوان مقصد بیان میشوند؛ به جهت اینکه انسان امور معنوی را در قالب محسوسات بهتر درک کرده و به کار میگیرد. از شبکه شعاعی این کمک حاصل میشود که خداوند با نظر داشتن شرایط و موقعیتهای گوناگون انسان، پیام متناسب با شناخت و فهم انسان را در کانون توجه قرار می دهد.
کلمات کلیدی: معناشناسی شناختی, شبکه شعایی, صراط, سبیل, طریق
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1644075/