قدیر فیروزنیا - دانشیار جغرافیا و برنامه ریزی روستایی دانشگاه پیام نور. تهران . ایران
عبدالرضا رکن الدین افتخاری - استاد تمام جغرافیا وبرنامه ریزی روستایی دانشگاه تربیت مدرس
رویا تیموریان - دانشجوی دکتری رشته برنامه ریزی روستایی دانشگاه پیام نور تهران

مطالعه برنامه ریزی های چند دهه گذشته نشان می دهد بسیاری از برنامه های توسعه به خاطر داشتن تفکر تک بعدی و در نظر نگرفتن روابط شهر و روستا و عدم مدیریت یکپارچه با شکست مواجه شده اند. در نظر نگرفتن روابط شهر و روستا و عدم وجود روابط و تعامل میان مدیران شهری و روستایی مانعی برای شکل گیری مدیریت یکپارچه بوده و پی آمد آن قطبی شدن توسعه و عدم تعادل منطقه ای و شکاف میان توسعه شهر و روستا و در ادامه روستا گریزی و رشد سریع و بدون برنامه شهرها گردیده است. در این راستا پژوهش حاضر با هدف ارائه الگو حکمروایی یکپارچه روستایی – شهری مطالعه موردی شهرهای حوزه شمالی استان ایلام انجام شده است. برای این منظور ۹ شاخص انسجام و ترکیب نگری، انسجام فضایی، تعامل و پیوند میان مدیریت شهری و مدیریت روستایی، مشارکت جویی، اجماع گرایی، مسئولیت پذیری، پاسخگویی، عدالت و برابری و شفافیت و ۱۳۵ نماگر مورد ارزیابی قرار گرفت. روش پژوهش توصیفی – تحلیلی می باشد. جامعه آماری مدیران شهری و شوراهای شهر و روستا می باشند که در این میان ۳۲۲ نفر به عنوان نمونه آماری انتخاب گردیدند. داده ها با استفاده از مدل معادلات ساختاری و نرم افزار pls مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته اند. نتایج بررسی نشان داد که پیوند و تعامل میان مدیریت روستایی و شهری، انسجام فضایی و انسجام و ترکیب نگری مهمترین شاخص اثرگذار در شکل گیری الگوی حکمروایی یکپارچه روستایی- شهری می باشد.

الگو , حکمروایی یکپارچه , روستا – شهر , استان ایلام