مجید ایزدیان - گروه معماری، واحد تاکستان، دانشگاه آزاد اسلامی، تاکستان، ایران

در مناطقی مانند سواحل خلیج فارس و دریای عمان که حملات کلرایدی و سولفاتی به سازه ها باعثصدمات بسیاری به آنها شده است، انجام کارهای تعمیراتی و ترمیم سازه های بتنی بسیار رایج می باشد.یکی از مصالحی که به وفور در این زمینه مورد استفاده قرار می گیرد، ملات سیمانی است. علت آن ایناست که هم قیمت پایینی دارد و هم اینکه دارای ضریب انبساط حرارتی و مدول الاستیسیته مشابه بتنسازه موجود می باشد. از طرفی برای بهبود ویژگی های ملات سیمانی، به کارگیری پوزولان ها و الیافمختلف امری متداول است. لذا در این پژوهش تصمیم بر آن شد که دوام ملات های سیمانی حاویدرصدهای مختلف میکا و سرباره و همچنین الیاف پلی اولفین تحت تاثیر حملات کلرایدی مشابه با آنچهدر سواحل خلیج فارس اتفاق میفتد مورد ارزیابی قرار بگیرد. به این منظور از میکا و سرباره با سه درصدمتفاوت جایگزینی صفر، ۱۰ و ۲۰ درصد (وزن سیمان و به جای سیمان) استفاده شد. همچنین از الیافپلی اولفین با سه درصد حجمی (حجم بتن) صفر، ۱ و ۲ درصد بهره گرفته شد تا جمعا ۱۵ طرح اختلاطبه دست آید. این نمونه ها پس از عمل آوری به مدت ۲۸ روز، یک ماه (سی روز) تحت تهاجم اسیدکلریدریک قرار گرفتند. مقاومت فشاری نمونه ها به عنوان ملاکی برای دوام و پایایی آنها مورد ارزیابی قرارگرفت. ضمن اینکه مقاومت کششی، مقاومت خمشی و جذب آب نمونه ها نیز پیش از قرارگیری در اسیدمورد ارزیابی و سنجش قرار گرفت. در انتها به کمک روش تحلیل رگرسیون خطی، کاهش مقاومت فشاریناشی از قرارگیری در معرض اسید پیش بینی و با افت آزمایشگاهی برای هر نمونه مقایسه شد.

دوام، ملات، میکا، سرباره، محیط اسیدی