ساناز کریمی - دانشجوی کارشناسی آموزش کودکان استثنایی فرهنگیان مشهد و دانشجوی کارشناسی روانشناسی پیام نور نیشابور
نسترن روشنی پور - دانشجوی کارشناسی روانشناسی دانشگاه شهید مدنی آذر بایجان

اختلال بیش فعالی و نقص توجه یک اختلال عصبی _رشدی_شناختی است که با نشانه های مستمر بی توجهی ، بیش فعالی و تکانشگری به مدت حداقل شش ماه خود را آشکار می کند. شیوع تخمینی آن بیش از پنج درصد در کودکان به ویژه پسران است و باعث اختلال در عملکرد اجتماعی ، تحصیلی یا شغلی می شود گفته می شود که بیش فعالی ناشی از عدم تعادل شیمیایی مغز است و در مواردی ممکن است بر اثر ناهنجاریهای ژنتیکی باشد برای درمان بیش فعالی روشهای گوناگونی به کار می رود که گاها بعضی روشها مکمل درمان در کنار سایر روشهای درمانی به خصوص دارو درمانی استفاده می شوند. در این مقاله مروری سعی شده مزایا و معایب روشهای درمانی بیش فعالی از جمله دارو درمانی ، نوروفیدبک ، درمان شناختی ، یوگا درمانی ، رژیم درمانی ، بازی درمانی و موسیقی درمانی به منظور سازماندهی بیشتر و مقایسه آسانتر جمع آوری شود.

بیش فعالی ، نقض توجه ، درمانها، مکمل درمانی