آرزو محمد قلی نیا - کارشناسی پرستاری دانشگاه آزاد اسلامی واحد آستارا مراقب سلامت اداره آموزش و پرورش شهرستان آستارا

بسیاری از کودکان در سراسر جهان در شرایطی زندگی می کنند که رعایت بهداشت را دشوار می کند. جایی که خانه ها، مدارس و مراکز بهداشتی دارای کف خاکی هستند. جایی که آب برای شستن دست ها در دسترس نیست؛ و حتی جایی که خانواده ها با حیوانات اهلی فضای مشترک دارند. حصول اطمینان از اینکه کودکان سالم و قادر به یادگیری هستند، بخش اساسی یک سیستم آموزشی موثر است. همانطور که بسیاری از مطالعات نشان می دهد، آموزش و سلامت از هم جدا نیستند. وضعیت تغذیه کودک بر عملکرد شناختی و نمرات آزمون تاثیر می گذارد. ساختارها و شرایط محیط یادگیری به اندازه عوامل فردی مهم هستند. در طول دهه ها، آموزش مردم در مورد سلامتی یک استراتژی مهم برای پیشگیری از بیماری و آسیب بوده است. این رویکرد به شدت از حوزه های بهداشت عمومی، علوم اجتماعی، ارتباطات و آموزش نشات گرفته است. آزمایش های اولیه با آموزش به شدت بر ارائه اطلاعات و حقایق متکی بود. به تدریج، رویکردهای آموزشی بیشتر به توسعه مهارت ها و پرداختن به تمام جنبه های سلامت از جمله بهزیستی جسمی، اجتماعی، عاطفی و روانی تبدیل شده است. این نوشتار با هدف بررسی اهمیت آموزش بهداشت و مهارت های زندگی و به ویژه مهارت های بهداشتی به دانش آموزان به رشته تحریر درآمده و با استفاده از روش توصیفی - تحلیلی و ابزار کتابخانه ای و منابع مکتوب به ابعاد مهم و برجسته این موضوع پرداخته است.

بهداشت فردی، آموزش بهداشت، مهارت های زندگی، دانش آموزان، مدارس.