نعیمه مسگری - دانشجوی کارشناسی ارشد ارتباط تصویری، دانشکده هنر، دانشگاه سوره، تهران، ایران
سمیه رمضان ماهی - استادیار،گروه گرافیک دانشکده هنر، دانشگاه سوره، تهران، ایران

هنر پست مدرن پس از دهه ۱۹۸۰م. به جریان غالب هنر تبدیل شد و بسیاری از هنرمندان، در خلق آثار خود به رویکردهای پست مدرنیستی علاقه نشان دادند. اولین آثار گرایش جدید توسط هنرمندان مفهوم گرا خلق شد. ژان میشل باسکیت به عنوان یکی از هنرمندان نوآور و مطرح پست مدرن شناخته می شود که برخلاف زندگی حرفه ای کوتاه خود، آثار متنوعی در این زمینه خلق کرده است. اما با توجه به خصلت کلی پست مدرن، هر اثری از جهتی می تواند پست مدرن باشد یا نباشد. به عبارت دیگر وجود مولفه های پست مدرن در آثار یک هنرمند با هنرمند دیگر، یا حتی در یک اثر نسبت به اثر دیگر کاملا متفاوت است. در جریان پسامدرن همه چیز نسبی است و هیچ چیز قطعی وجود ندارد. پرسش اصلی این پژوهش آن است که کدام یک از مولفه های پست مدرن در آثار ژان میشل باسکیت وجود دارد. فرضیه پژوهش در این راستاست که تفکر سبک زدایی، ساده سازی، زبان بصری ناب و گرایش جدید نسبت به هنر می تواند از ویژگی های پست مدرن در آثار باسکیت باشد. برای حل این مسئله و پاسخ به این سوال، این پژوهش از نوع کمی و به شیوه توصیفی-تحلیلی با روش گردآوری منابع کتابخانه ای، مراجعه به سایت های اینترنتی، بدین طریق انجام می شود که ابتدا مهم ترین ویژگی های هنر پست مدرن دسته بندی شده و سپس آثار هنرمند بر اساس آن مورد تحلیل قرار می گیرد. هدف از انجام پژوهش آن است که با بررسی ویژگی های پست مدرنیستی در آثار ژان میشل باسکیت، شناخت و ادراک بهتری از هنر او معرفی شود. نتایج پژوهش نشانگر آن است که مهم ترین ویژگی های پست مدرنیستی در آثار باسکیت عبارت اند از: کثرت گرایی و التقاط گرایی، کلاژ، تاکید بر متن، بازگشت به گذشته، اهمیت محتوا، زبان بصری ناب، طنزنمایی، ایرونی، ساده سازی، پارودی، تمثیل، وجود یک نگرش جدید نسبت به هنر، فرهنگ و جامعه و زبان انتقادی.

هنر پست مدرن، پسامدرنیسم، هنر معاصر، ژان میشل باسکیت، نئواکسپرسیونیسم، هنر خیابانی