داود سبحانی راد - دانشیار گروه گفتار درمانی، دانشکده علوم پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران
محمد ملکی - کارشناس گفتاردرمانی، دانشکده علوم پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران
علی دهشیری - کارشناس گفتاردرمانی، دانشکده علوم پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران
حمید طیرانی - کارشناس ارشد گفتاردرمانی، دکتری زبان شناسی، مرکز شنواگستر، مشهد، ایران
صادق جعفرزاده - استادیار گروه شنوایی شناسی، دانشکده علوم پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران

هدف:کم شنوایی مادرزادی باعث اختلال در رشد زبان و گفتار می گردد. آزمون P۳۰۰ یک آزمون الکتروفیزیولوژیک شنوایی می باشد که توانایی های توجه و تمایز شنیداری را بررسی می کند. هدف از این پژوهش بررسی امواج P۳۰۰ و ارتباط آن با مهارت های گفتار و زبان در کودکان دارای کم شنوایی متوسط تا شدید و مقایسه آن با کودکان دارای شنوایی طبیعی می باشد.روش بررسی:در این مطالعه مقطعی در سال ۱۴۰۱ انجام شد. نتایج آزمون P۳۰۰ و آزمون های زبان و گفتار (مقیاس Speech Intelligibility Rating (SIR)، Test of Language Development (TOLD) و Wepman) در ۲۱ کودک دارای کم شنوایی حسی عصبی با  ۲۱ کودک همسان دارای شنوایی طبیعی مورد مقایسه قرار گرفت. تمامی افراد در دو گروه راست دست بودند. مقایسه بین دو گروه با آزمون تی آزمون (t-test) انجام گردید. برای بررسی رابطه معناداری بین نتایج آزمون های P۳۰۰ و آزمون های گفتاری از آزمون پیرسون (Pearson) استفاده شد.یافته ها:نتایج نهفتگی امواج P۳۰۰ در بین دو گروه بیمار و طبیعی تفاوت معناداری داشت اما تفاوتی در دامنه امواج P۳۰۰ مشاهده نشد (۰/۰۵>p). همچنین تمامی آزمون های گفتاری بین دو گروه از لحاظ آماری تفاوت معنی دار داشت. بین نهفتگی امواج P۳۰۰ و آزمون های گفتاری نیز رابطه معنی دار مشاهده شد (۰/۰۱=p).نتیجه گیری:نتایج بدست آمده نشان دهنده تفاوت پردازش شنوایی مرکزی در کودکان کم شنوا و دارای شنوایی طبیعی است و امواج P۳۰۰ می تواند در شناسایی مشکلات توجهی و پردازش مرکزی کمک کننده باشد.

کم شنوایی, گفتار, زبان, P۳۰۰‎, SIR