تبیین روابط علی بین فراوالدگری و تنیدگی والدینی با نقش میانجیگر ذهن آگاهی و خودکارآمدی والدینی در مادران کودکان مبتلا به اوتیسم
عنوان مقاله: تبیین روابط علی بین فراوالدگری و تنیدگی والدینی با نقش میانجیگر ذهن آگاهی و خودکارآمدی والدینی در مادران کودکان مبتلا به اوتیسم
شناسه ملی مقاله: JR_AFTJ-3-4_003
منتشر شده در در سال 1401
شناسه ملی مقاله: JR_AFTJ-3-4_003
منتشر شده در در سال 1401
مشخصات نویسندگان مقاله:
فرحناز امیرلو - دانشجوی دکتری گروه روانشناسی، واحد رودهن، دانشگاه آزاد اسلامی، رودهن، ایران
هایده صابری - استادیار، گروه روانشناسی، واحد رودهن، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
میترا حکیم شوشتری - دانشیار گروه روانشناسی بالینی، دانشکده علوم رفتاری و سلامت روان، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران
خلاصه مقاله:
فرحناز امیرلو - دانشجوی دکتری گروه روانشناسی، واحد رودهن، دانشگاه آزاد اسلامی، رودهن، ایران
هایده صابری - استادیار، گروه روانشناسی، واحد رودهن، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
میترا حکیم شوشتری - دانشیار گروه روانشناسی بالینی، دانشکده علوم رفتاری و سلامت روان، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران
هدف: ترکیب ذهن آگاهی، خودکارآمدی والدینی و فراوالدگری در کاهش تنیدگی والدین به ویژه مادران نقش بسزایی داشته و مدیریت تنیدگی والدینی جهت ارتقای بهزیستی امری مهم محسوب میشود. روش پژوهش: پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش میانجیگر ذهن آگاهی و خودکارآمدی والدینی در تبیین روابط علی بین فراوالدگری و تنیدگی والدینی در مادران کودکان مبتلا به اوتیسم انجام شد. طرح پژوهش همبستگی و مبتنی بر روش مدل یابی معادلات ساختاری و جامعه آماری شامل همه مادران دارای کودک ۲ تا ۱۴ سال مبتلا به اختلال اوتیسم مراجعه کننده به کلینیک های درمانی شهر تهران در سال ۱۴۰۰ بودند که ۲۵۰ نفر به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب و به پرسشنامه های تنیدگی والدگری آبیدین (۱۹۹۵)، پرسشنامه ذهن آگاهی (براون و رایان، ۲۰۰۳)، پرسشنامه فراوالدگری (هاوک و هولدن، ۲۰۰۶) و خودکارآمدی والدینی (دومکا و همکاران، ۱۹۹۶) پاسخ دادند. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزارAMOS نسخه ۲۴ انجام شد. یافته ها: نتایج نشان داد که ضریب مسیر کل بین فراوالدگری و تنیدگی والدینی (۰۱/۰>p، ۴۵۶/۰-=β) منفی و ضریب مسیر بین ذهن آگاهی و تنیدگی والدینی (۰۱/۰>p، ۴۷۴/۰-=β) و خودکارآمدی والدینی و تنیدگی والدینی (۰۱/۰>p، ۳۸۶/۰-=β) منفی و در سطح ۰۱/۰ معنادار بودند که خودکارآمدی والدینی و ذهن آگاهی رابطه بین فرا والدگری و تنیدگی والدگری را به صورت منفی و معناداری میانجیگری کرد. نتیجه گیری: فراوالدگری به صورت مستقیم و ذهن آگاهی و خودکارآمدی والدینی به صورت مستقیم و غیرمستقیم، تنیدگی والدینی را در مادران کودکان مبتلا به اوتیسم پیش بینی می کند. ضرورت دارد جهت ارائه مداخلات به منظور کاهش یا جلوگیری از سطوح بالای تنیدگی والدینی در خانوادهها به مداخلات مبتنی بر ذهن آگاهی، خودکارآمدی و فراوالدگری در روابط والد فرزندی توجه ویژهای گردد.
کلمات کلیدی: تنیدگی والدینی, ذهن آگاهی, فرا والدگری, خودکارآمدی والدینی, اوتیسم
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1645816/