علیرضا بهزادی - دانشجوی دکتری تخصصی مهندسی پلیمر ، دانشکده مهندسی شیمی، دانشکدگان فنی، دانشگاه تهران
امیرحسین یزدان بخش - دانشجوی دکتری مهندسی پلیمر-دانشکده ی مهندسی شیمی –پردیس دانشکده های فنی–دانشگاه تهران

زمینه و هدف: در سال­های اخیر نگرانی از حضور ترکیبات دارویی در پساب در حال افزایش است. انواع مختلفی از باقی­مانده­ ترکیبات آنتی­بیوتیک­های پرکاربرد خانواده­ تتراسایکلین در آب­های محیطی در غلظت­های نسبتا­ کم و به­طور مداوم یافت می شوند که اثرات نامطلوبی بر سلامتی انسان و محیط زیست دارند. مطالعه حاضر با هدف سنتز ایروژل های آلی با سطح ویژه بالا جهت حذف آنتی­بیوتیک مینوسایکلین انجام شد. مواد و روش ها: در این پژوهش، ایروژل رزورسینول فرمالدهید با استفاده از روش سل-ژل سنتز و تحت شرایط محیطی خشک گردید. در ادامه ایروژل با استفاده از گرافن اصلاح گردید و در نهایت عملکرد نمونه­های سنتز شده به­عنوان جاذب تحت پارامترهای مختلف از قبیل pH محلول (۲-۱۲)، مقدار جاذب (۴-۱۰ میلی گرم) و زمان تماس جاذب با آنتی­بیوتیک (۳-۲۴ ساعت) مورد ارزیابی قرار گرفت. جهت مشخصه یابی نمونه های ساخته شده از آزمون های طیف سنجی رامان، میکروسکوپ الکترونی (FE-SEM) و BET استفاده شد و سپس بازده حذف آنتی­بیوتیک مینوسایکلین توسط نمونه­ها با استفاده از آزمون اسپکتروسکپی UV-Vis سنجیده شد. یافته ها: بر اساس نتایج آزمون BET، سطح ویژه مربوط به نمونه ایروژل رزورسینول فرمالدهید با یک درصد وزنی گرافن، نسبت به ایروژل خالص افزایش یافت. همچنین درصد حذف آنتی­بیوتیک مینوسایکلین برای نمونه های خالص و اصلاح شده به ترتیب برابر با ۶/۷۱% و ۱/۹۲% در pH­های بهینه ۴ و ۶ بود. نتیجه گیری: ایروژل رزورسینول فرمالدهید اصلاح شده با گرافن، جاذبی مناسب جهت حذف آنتی­بیوتیک مینوسایکلین از محلول­های آبی می باشد

ایروژل, آنتی بیوتیک, مینوسایکلین, جاذب, محلول های آبی