محمد علی پناه
میلاد حیدریان
معصومه پورمحمدرضای تجریشی
وحید نجاتی
محسن واحدی

مقدمه: اختلال ریاضی یکی از انواع اختلال­های عصبی تحولی است و معمولا با مشکلاتی در یادگیری و حل مسائل ریاضی مشخص می­شود هدف پژوهش تعیین کارآمدی برنامه توانبخشی شناختی رایانه­ای بر عملکرد ریاضی کودکان دارای اختلال ریاضی بود. روش پژوهش: در مطالعه شبه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل، ۳۰ کودک به شیوه در دسترس از کودکان ۸ تا ۱۲ سال دارای اختلال ریاضی در شهر سنندج انتخاب شدند و با استفاده از آزمون ایران کی­مت مورد ارزیابی قرار گرفتند. تمامی کودکان به طور تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. گروه آزمایش در ۱۰ جلسه انفرادی (دو جلسه در هفته؛ هر جلسه ۳۰ تا ۴۵ دقیقه) برنامه توانبخشی شناختی رایانه­ای شرکت کردند و گروه کنترل فقط برنامه­های متداول در مدرسه را دریافت نمود. عملکرد ریاضی تمامی کودکان پس از آخرین جلسه آموزشی و پنج هفته پس از آن، دوباره اندازه­گیری شد. داده­های به دست آمده با استفاده از تحلیل واریانس با اندازه­گیری مکرر و به کمک SPSS ۲۳  مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: یافته های تحلیل واریانس نشان داد که برنامه توانبخشی شناختی رایانه­ای، بر عملکرد ریاضی کودکان دارای اختلال ریاضی تاثیر معنادار نداشته است و بر مبنای مجذور اتا می­توان نتیجه گرفت که تنها ۰۳/۰ % از تغییرات در عملکرد ریاضی ناشی از دریافت برنامه توانبخشی شناختی رایانه­ای بوده است. بررسی روند زمانی دو گروه آزمایش و کنترل، بیانگر آن است که اثر زمان در هر دو گروه، معنادار نیست. با توجه به مجذور اتا می­توان  نتیجه گرفت که ۲۸% از واریانس عملکرد ریاضی گروه آزمایش ناشی از دریافت برنامه توانبخشی شناختی رایانه­ای بوده است. به سخن دیگر، گروه آزمایش و کنترل در مرحله پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری، روند یکنواخت داشته­اند و تفاوت مشاهده شده، معنادار نیست. بحث و نتیجه­گیری: با توجه به عدم تایید کارآمدی توانبخشی شناختی رایانه­ای بر عملکرد ریاضی کودکان دارای اختلال ریاضی، نیاز به بررسی ها و پژوهش های بیشتر در این زمینه احساس می­شود.

Specific learning disorder, Dyscalculia, Children, Computerized cognitive rehabilitation software, Math performance, برنامه توانبخشی شناختی رایانه ای, عملکرد ریاضی, اختلال ریاضی, کودکان