زهرا کریمی باوریانی - دانش آموخته دکتری، گروه زبان شناسی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران
عالیه کامبوزیا کرد زعفرانلو - دانشیار گروه زبان شناسی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران

پژوهش پیش رو به نقش قدرت واجی در بروز فرایندهای در زمانی تقویت در زبان فارسی می پردازد. فرایندهای تقویت «انسدادی شدگی غلت»، «سایشی شدگی غلت»، «انسایشی شدگی غلت» و «دهانی شدگی» با توجه به مفاهیم «قدرت جایگاهی»، «قدرت همگون کننده» و «اصل توسعه ماندگاری» (Foley, ۱۹۷۷) و «قوانین بهینه ساخت هجا» (Vennemann,۱۹۸۸) تحلیل شده اند. داده ها در قالب واژه و با بهره گیری از واژه نامه های زبان های فارسی باستان و فارسی میانه گردآوری شده اند. برخی از یافته های پژوهش از این قرارند: نخست اینکه، در بروز هر چهار  فرایند، عامل «قدرت جایگاهی» دارای نقش است. دوم آنکه، همخوان های  /w/، /y/ و /h/ در جایگاه آغازه هجا و آغاز واژه، به منظور تقویت جایگاهی آغازه فارسی میانه و تحت تاثیر «قانون آغازه برتر» به ترتیب به همخوان های [b, Ɉ, v]،[ʤ]  و [χ] تبدیل شده اند.

قدرت واجی, قدرت جایگاهی, اصل توسعه ماندگاری, قوانین بهینه ساخت هجا, زبان فارسی