فرزانه باباجانی - دبیر
فاطمه مختاری - دبیر
زهره اسدی - دبیر
سمیرا تاتی - دبیر

یکی از مشغله های اصلی بشریت در تمام دوران،توانا ساختن نسل آینده در اداره امور خویش و سپردن میراث فرهنگی بوده است.قسمت اعظم این وظیفه،در ابتدا توسط خانواده انجام می شد.همزمان با گسترش جوامع و تقسیم کار اجتماعی واقتصادی وظیفه تعلیم و تربیت به نهاد آموزش و پرورش محول گردید.این نهاد به طور رسمی عهده دار این امر گشت تا بر اساس اصول و اهداف مورد قبول جامعه، توانایی ها و استعدادهای کودکان و نوجوانان را شناسایی نماید و به منظور اجتماعی شدن و به عهده گرفتن مسئولیت های آتی تعالیم لازم را به آنان بیاموزد.امروزه دیدگاه مردم در مورد آموزش و پرورش به گونه ای است که استفاده از امکانات تربیتی جامعه را حق طبیعی و مسلم خود می دانند. دلیل عمده این امر آن است که تعلیم و تربیت با سرنوشت انسان در زندگی آینده پیوند خورده است.در عصر حاضر بسیاری از امکانات مادی و نیروهای انسانی در خدمت تعلیم و تربیت قرار گرفته است . همچنین تعلیم و تربیت در بسیاری از جوامع یک سرمایه گذاری بلند مدت محسوب می شود . که به بهای چشم پوشیدن و صرف نظر کردن از رشد کوتاه مدت دیگر امکانات جامعه حاصل می شود . بنابراین اگر تعلیم و تربیت نتواند نیروهای انسانی تحت آموزش خود را در قالب انواع تخصص ها و مهارتهای مکمل و مورد لزوم جامعه درآورد و بدین ترتیب نتواند به ایفای نقش خود در زمینه شکوفایی جامعه بپردازد ، در واقع باید گفت که این امکانات و نیروها به هدر رفته است.

مشغله-دوران-نسل-تعلیم