محمود حسین پور - دانشجوی دکتری، گروه مهندسی صنایع، واحد علی آباد کتول، دانشگاه آزاد اسلامی، علی آباد کتول، ایران.
محمد امیرخان - استادیار، گروه مهندسی صنایع، واحد علی آباد کتول، دانشگاه آزاد اسلامی، علی آباد کتول، ایران.
جواد رضائیان زیدی - دانشیار، گروه مهندسی صنایع، دانشکده مهندسی صنایع و مدیریت، دانشگاه علوم و فنون مازندران، مازندران، ایران.
محمد جعفر دوستی دیلمی - استادیار، گروه ریاضی، واحد علی آباد کتول، دانشگاه آزاد اسلامی، علی آباد کتول، ایران.

امروزه شناسایی ریسک های صنایع تولیدی یکی از عوامل موثر در بهبود عملکرد زنجیره تامین سلامت می باشد. این مقاله با هدف شناسایی و ارزیابی ریسک های بخش تولید در زنجیره تامین خوراک دام و طیور در استان گلستان انجام شده است. برای این منظور، ابتدا ریسک های مربوط به واحدهای صنعتی غذایی خوراک دام و طیور با استفاده روش تجزیه وتحلیل حالات شکست و تاثیرات آن[۱] (FMEA) شناسایی شده است و سپس با طراحی رویکرد ساختار شکست ریسک[۲] (RBS)، شناسایی ریسک ساختارمندشده که آن باعث می شود جامعیت فاز شناسایی از منظر پوشش دهی ویژگی ها و مشخصه های پروژه افزایش یابد. سپس با به کارگیری روش بهترین- بدترین فازی[۳] (F BWM) و دیمتل فازی[۴] (F DEMATEL) به ترتیب وزن و روابط درونی شاخص ها محاسبه شده است. به منظور وزن دهی و اولویت­بندی نهایی نیز از ترکیب دو روش بهترین- بدترین فازی و دیمتل فازی استفاده شده است. تحقیق حاضر از نظر هدف و ماهیت، به ترتیب کاربردی و توصیفی می باشد. داده های مسئله هم به صورت کمی و هم به صورت کیفی می باشد و برای جمع آوری آنها از دو روش کتابخانه ای و میدانی استفاده شده است. نتایج تحقیق حاکی از آن است که از میان ریسک های بخش تولید زنجیره تامین خوراک دام و طیور استان گلستان، ریسک شیوع بیماری کرونا بالاترین اولویت و همچنین ریسک افزایش فقر پایین ترین اولویت را به خود اختصاص دادند.   [۱] Failure Mode and Effects Analysis [۲] Risk Breakdown Structure (RBS) [۳] Fuzzy Best-Worst Method [۴] Fuzzy DEMATEL

ریسک زنجیره تامین سلامت دام و طیور تجزیه و تحلیل حالت شکست روش بهترین, بدترین فازی دیمتل فازی