فاطمه پروانه - دانشجو ، گروه مهندسی محیط زیست و صنایع غذایی ، دانشکده عمران و منابع زمین ، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی ، تهران ، ایران
مبینا آقامیرزای نیاسری - دانشجو، گروه مهندسی محیط زیست و صنایع غذایی ، دانشکده عمران و منابع زمین ، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی
مهشاد رنجبران - دانشجو، گروه مهندسی محیط زیست و صنایع غذایی ، دانشکده عمران و منابع زمین ، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی
آزاده نکوئی اصفهانی - استادیار، گروه مهندسی محیط زیست و صنایع غذایی ، دانشکده عمران و منابع زمین ، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی

مطالعه ی حاضر برای اولین بار از مرور پیشینه ی تحقیقاتی و دیدگاه های اساتید و کارشناسان حوزه ی گردشگری و مدیریتبرای شناسایی عناصر هوشمند سازمانی در مدیریت گردشگری استفاده می کند. روش سرشماری برای تعیین نمونه هایپژوهش استفاده شد و تکنیک دلفی برای طراحی پرسشنامه به کار گرفته شد. واگرایی سازه برای تعیین روایی و پایاییپرسشنامه استفاده شد. نتایج نهایی نشان داد که ارائه ی خدمات الکترونیک به گردشگران، بیشترین میزان اثرگذاری را برتوسعه ی سازمان گردشگری هوشمند داشت (ضریب بار: ۰,۶۷۷). علاوه براین، روش های جدید بازاریابی گردشگری، کمترین میزان اثرگذاری را بر توسعه ی سازمان گردشگری هوشمند داشتند (ضریب بار: ۰/۴۳۱). در کل، مهمترین دستاورد این پژوهش، معرفی مفهوم سازمان گردشگری هوشمند در مدیریت گردشگری است. اطلاعات بروز در گردشگری بسیار ارزشمند است، درنتیجه، فناوری اطلاعات به عامل حیاتی در صنعت گردشگری تبدیل می شود.مطالعه ی پیش رو با رویکردی جامع به سازمان ها در عصر پست مدرن انجام شده است (هج، ۲۰۱۸) و بدنبال نوع جدیدی از سازمان ها با عنوان سازمان گردشگری هوشمند است. این سازمان های جدید، ابعاد مختلف هوش را در محیط خارج سازمانی شناسایی می کنند و بدنبال آموزش دادن این ابعاد مختلف هوش می باشد.

گردشگری، مدیریت گردشگری، سازمان گردشگری هوشمند، استان خراسان جنوبی