مریم سادات باقری موسوی - دکترای تخصصی روانشناسی تربیتی ، هیات علمی دانشگاه فرهنگیان
سعیده باطنی - دکترای تخصصی فلسفه تعلیم و تربیت ، مدرس دانشگاه فرهنگیان

پیر بوردیو یکی از مشهورترین جامعه شناسان فرانسوی است. او نظریه خودرا برای فراروی از دو رویکرد ناسازگار عینیت گرایی و ذهنیت گرایی، تاسیس می کند. نظریه میدان او بر اساس فلسفه رابطه گرا، برای تبیین واقعیات اجتماعی مولفه های مختلفی را در ارتباط با هم برای توضیح کنش در نظر می گیرد .مفاهیم اصلی او در این رویکرد عادت واره و میدان هستند که کنش را حاصل دیالکتیک بین آنها معرفی می کند. او در کتاب های میدان تولید فرهنگی و قواعد تعلیم و تربیت درباره برساخت اجتماعی تعلیم و تربیت و ادبیات صحبت می کند. او بعد از تشریح ساختار و ماهیت میدان تعلیم و تربیت در دنیای مدرن به بحث درباره ارزش زیبایی شناسی و قضاوت زیبایی شناسی پرداخته و نقش تعلیم و تربیتمندان را در این ساختار تبیین می کند. به اعتقاد او فلسفه ناب زیبایی شناسی با نگاه ذات گرایانه ای که به تعلیم و تربیتدارد، با گسست از تاریخ اجتماعی تعلیم و تربیت و تاریخ سنتی تعلیم و تربیت با اصطلاح آفرینش تعلیم و تربیتی تنها تعلیم و تربیتمند را خالق اصلی اثر تعلیم و تربیتی در نظر گرفته و سخنی از مجموعه ای که در حوزه تعلیم و تربیتی در برساخت مفاهیمی چون تعلیم و تربیت، قضاوت زیبایی شناسی و تعلیم و تربیتمند دارد، به میان نمی آورد. او در این دو کتاب همچنین به تحلیل میدانی رمان تربیت احساسات فلوبر پرداخته و روش ساختار گرایی تکوینی خود را با استفاده از تشریح میدان قدرت و ساختار همگنی که با میدان ادبی دارد، توضیح می دهد. این مجموعه سعی دارد با تکیه بر نظریه بوردیو به توصیف و تحلیل دیدگاه بوردیو در زمینه تعلیم و تربیت بپردازد.

تعلیم، تربیت ، پی یر بوردیو، مایکل یانک