فاطمه ترابی اردکانی - گروه مدیریت، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه آزاد کازرون

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه بین سرمایه فکری با توانمند سازی کارکنان انجام گرفته است. طرح پژوهش از نوع توصیفی از نوع همبستگی و جامعه آماری پژوهش در برگیرنده کلیه کارکنان شهر شیراز در سال ۱۳۹۵ بود. با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی ساده از فهرست کارکنان این سازمان تعداد نمونه برابر ۱۷۰ نفر مشخص شد. ابزار اندازه گیری پژوهش شامل پرسشنامه استاندارد سرمایه فکری بونتیس (۱۹۹۸) و پرسشنامه توانمندسازی اسپریتزر (۱۹۹۵) میشد. نتایج حاصل از پژوهش نشان داد که سرمایه فکری قادر به پیش بینی توانمندسازی کارکنان می باشد. همچنین بین بعد انسانی، ساختاری، ارتباطی و سرمایه فکری با توانمندی رابطه مثبت و معناداری وجود داشت.

توانمندی سازی، سرمایه فکری، کارکنان شهرداری