محمدعلی جفایی خو - فوق لیسانس زبان و ادبیات فارسی
ایرج ایمانپور اندزقی - لیسانس راهنمایی و مشاوره

یکی از جلوه های زیبای ادبیات فارسی ، تاثیرپذیری آن از قرآن و حدیث است تاثیر قرآن و حدیث در ادبیات فارسی، هم از نظر محتوایی و هم از نظر بلاغی، جلوه گر است. در این مقاله این تاثیر ، در اشعار ابن یمین مورد بررسی قرار میگیرد زبان و ادبیات فارسی ، بعد از زبان و ادبیات عربی ، مهم ترین واسطه بیان حقایق و تعالیم دین مبین اسلام بوده است تجلی و حضور عناصر و آموزه های دین اسلام در شعر و ادب فارسی قدمتی به دیرینگی زبان و ادبیات فارسی دری دارد ؛ بدین معنا که نخستین نمونه های تاثیر قرآن و حدیث با قدیمی ترین ابیات به جا مانده از رودکی و شهید بلخی و ابوشکور بلخی و دیگران، همزادند حضور عناصر دینی در ادبیات فارسی از یک سو مایه غنای زبان فارسی شد و به آثار ادبی ، روح و معنا و عمق و جهت داد و از سوی دیگر ، زمینه لازم را برای انتقال و بیان احکام، تعالیم و حقایق دینی فراهم آورد و اسلام را در دسترس و حوزه فهم فارسی زبانان قرار داد. زمینه و پیشینه اثر پذیری شاعران پارسی از قرآن و حدیث به آغاز پیدایی و زاد و ولد شعر فارسی؛ یعنی سده سوم ه.ق باز میگردد روزگاری که فرهنگ اسلام که برخاسته از قرآن و حدیث ،بود سراسر ایران را فرا گرفته و در روح و جان ایرانیان ریشه دوانده و در خوی و خصلت آنان تبلور یافته بود و شاعران و ادیبان در سرودههای خویش معانی و مبانی و معارف دلنشین قرآن و حدیث را در ایینه کلام خیال انگیز و هنرمندانه خویش به مشتاقان تقدیم می کرده اند تا هم به قداست و حرمت سروده و شعر خویش افزوده هم نشانه خردورزی و دانشمندی آنان باشد.

آیات ، روایات ،دینی، کتاب های درسی