تعمیق شهر شاد،تقویت شهروندان با نشاط و تطلیف کهن الگوی غمین شهر مذهبی

شهرپدیده ای است محصور دردوعنصر زمان و مکان پیشینه شهردرکنار عوامل محیطی به نحوی همزادگونه تعیین کننده مناسبات اجتماعی و رفتاری میان شهروندان آن شهر و همچنین ساکنین مناطق دیگر است درذهنیت بخش عمده ای از جامعه ایران شهرهای مذهبی واجد خصلت های فرهنگی و روانی هستند که آنها را از سایر و شهرها متمایز می سازد به نظر می رسد این برداشت و یا به تعبیر بهتر توقع اجتماعی از شهرهای مذهبی و شهروندان آن ریشه در نوعی کهن الگوی اجتماعی Social Archetype داشتهب اشد ا زمنظر روانشناسی تحلیلی کهن الگو یا باستان نمودن آن دسته از اشکال ادراکی است که از طریق تراکم تجربیات روانی بی شیماری که همواره تکرار شده اند به یک جمع به ارث رسیده است کهن الگوها نوعی ناخودآگاه جمعی درسیمای تصاویر ابتدایی هستند تصاویر ابتدایی محصول و مرتبط با دو عامل اند فرایندها و رویدادهای طبیعی که پیوسته تکرار میشوند و عوامل تعیین کننده درونی زندگی روانی ویژگی مهم و برجسته ای که از جایگاه و موقعیت شهر مشهد دراذهان زائران و مسافران شکل گرفته فضایی معنوی و دلنشین و پرازجاذبه های قدسی است.

Keywords:

مشهد , کهن الگو , شهرمذهبی , شهروند , نشاط اجتماعی , ایین نامه های فرحبخش