پیوند طاهرپرور - گروه فیزیک، دانشکده علوم پایه، دانشگاه گیلان، رشت، گیلان
زینب فردی - گروه فیزیک، دانشکده علوم پایه، دانشگاه گیلان، رشت، گیلان

براکی تراپی یکی از روش های موثر در درمان انواع تومورهای بدخیم موضعی می باشد. در این روش تعیین توزیع دز در اطراف چشمه های براکی تراپی قبل از استفاده بالینی در بدن بیمار از اهمیت زیادی برخوردار است. در این تحقیق پارامترهای دزیمتری توصیه شده توسط کارگروه شماره ۴۳ (TG-۴۳U۱) انجمن فیزیک پزشکی آمریکا (AAPM)، نظیر تابع دز شعاعی و تابع ناهمسانگردی چشمه براکی تراپی ۱۰۳Pd، (Theragenics, Model ۲۰۰) با استفاده از کد شبیه سازی مونت کارلو GATE محاسبه شد و با داده های به دست آمده از سایر پژوهش ها مقایسه گردید. حداکثر اختلاف میانگین در محاسبه تابع دز شعاعی و تابع ناهمسانگردی به ترتیب حدود %۹ و %۸ می باشد. از سوی دیگر، از آنجا که ضریب تضعیف چشمه های براکی تراپی در فانتوم آب با بافت های مختلف متفاوت است، تاثیر بافت های مختلف بر پارامتر تابع دز شعاعی چشمه براکی تراپی ۱۰۳Pd با استفاده از کد GATE ۸.۲ مورد بررسی قرار گرفت. اختلاف نسبی تابع دز شعاعی در بافت چربی، ماهیچه، پستان و مغز در مقایسه با فانتوم آب در فاصله شعاعی ۵ سانتی متر به ترتیب حدود %۱۵۳، %۳۰، %۳۵ و %۲۹ بود. مقایسه نتایج حاصل از این حالت ها با زمانی که از فانتوم آب برای محاسبات استفاده می شود، نشا ن دهنده تفاوت محسوس دز جذبی در برخی از بافت ها نسبت به فانتوم آب می باشد. نتایج به دست آمده حاکی از آن است که علی رغم میانگین انرژی پایین و تغییرات شدید دز با فاصله چشمه براکی تراپی ۱۰۳Pd، پارامترهای دزیمتری را می توان با استفاده از کد GATE و انتخاب فهرست فیزیکی مناسب به خوبی مورد محاسبه قرار داد.

براکی تراپی, چشمه براکی تراپی ۱۰۳Pd, پارامترهای دزیمتری, مونت کارلو, کد GATE