سجاد امینیان نژاد
محمدرضا زارع زاده مهریزی

اگر فلسفه را به معنای فلسفیدن و فکر کردن در نظربگیریم ،مفهوم صحیح فلسفه و کودک را درمی یابیم . بااین تعریف،"فلسفه و کودک " به معنای آموزش " آراءفلسفی " ویا"تاریخ فلسفه " به کودکان نیست ، بلکه به معنای پرورش قدرت تفکروبالابردن توانایی بحث کردن در ایشان است .طراحان این برنامه و بسیاری دیگر از اندیشمندان این عرصه، بر این عقیده اند که فلسفه برای کودکان برنامهای برای افزایش مهارت تفکر نقاد و خلاق در درک مسائل فلسفی نزد کودکان است. این برنامه در پی جریانی است که پرسیدن و به عبارتی فلسفیدن را به کودکان آموزش دهد (ر.ک : فرامرز قراملکی، »مقایسه سبکهای لیپمن و برنی فیر«؛ قائدی، »نشست فلسفه برای کودکان و نوجوانان« فلسفه برای کودکان تلاش دارد به آنها بفهماند کهزندگی مملو از سوالات است, اما تنها با ملاحظه دقیق است که میتوان این سوالات را معنامند ساخت. سوال نبایدصرفا بخاطر خودش مطرح شود بلکه باید برای تشخیص و درک واقعی از آن طرح گردد.یعنی آنچه که ارزشمند است، هیجان بدنبال جواب رفتن است, نه رسیدن به پاسخ؛ بعبارتی فرایند یافتن جواب است که مهم است.

فلسفیدن ، فلسفه و کودک ، تشخیص ، درک واقعی