محمد اجزاء شکوهی - استادیار گروه جغرافیا،دانشگاه فردوسی مشهد
براتعلی خاکپور - استادیار گروه جغرافیا،دانشگاه فردوسی مشهد
عمار دانایی فرد - دانشجوی کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه فردوسی مشهد

درخدماترسانی شهری تنها افزایش تعداد مراکز خدماتی دلیلی برخدمات رسانی بهتر نیست بلکه آنچه دراین زمینه بیشتر حائز اهمیت است توزیع بهینه این مراکز است بیمارستانها از جمله مراکز حیاتی و مهم خدماتی درشهر هستند که دسترسی سریع به موقع و با صرف زمان و هزینه کمتر به آنها درنیل به اهداف اساسی توسعه یعنی عدالت اجتماعی و توسعه عادلانه دارای اهمیت زیادی می باشد دراین مطالعه چگونگی توزیع فضایی ومکانی بیمارستانها و ارتباط آنها را با جمعیت و سطح توسعه یافتگی و همچنین دسترسی مناطق محروم به این امکانات درسطح مناطق 13 گانه شهرمشهد مورد بررسی قرارگرفته است این تحقیق از جمله تحقیقات توصیفی تحلیلی و میدانی است که جنبه کاربردی دارد و برای تحلیل داده ها از ابزارهای تحلیلی gIS و روشهای آماری استفاده شده ا ست نتایج تحقیق نشان میدهد که رابطه منطقی بین تراکم جمعیت و تراکم بیمارستانهای وجود ندارد و بیمارستانهای موجود درمشهد هماهنگ با پراکندگی جمعیت شهر احداث نشده اند. نتایج تحقیق نشان میدهد که همبستگی معنی داری بین فاکتورهای جمعیتی مناطق و فاکتورهای بیمارستانی وجود ندارد و برخلاف آن بین سطح توسعه یافتگی مناطق و دسترسی به مراکز درمانی رابطه قوی و مستقیم وجود دارد.

توزیع فضایی، مراکز درمانی، عدم تعادل، مشهد، مناطق شهری